mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 141-144

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kropki pr.r. w A

!!!   miniat: 3. ćwierćnuta 141, cały 142 i 2. ćwierćnuty 143, tylko górna 5-linia, bez napisu i dynamiki.         TGTU tylko pr.r. (13 kropek nad pr.r.)

Kropki obu rąk w Wn1 (→Wf→Wa)

w obu rękach pod nutami, tylko t. 142

Kropki obu rąk w Wn2

t. 142-144, w obu rękach pod nutami (24 kropki)

Kropki obu rąk proponowane przez redakcję

TGTU (26 kropek)
..

Chopin w A oznaczył staccato tylko nad partią pr.r., co w takiej fakturze niewątpliwie obowiązuje obie ręce. W Wn1 (→Wf→Wa) kropki wydrukowano tylko w t. 142, przenosząc je na stronę główek nutowych (bardzo częsty, rutynowy zabieg sztycharzy), a ponadto dodano znaki także pod l.r. Pominięcie kropek w t. 141 i 143-144 jest na pewno skutkiem niestaranności sztycharza, natomiast uzupełnienie znaków dla l.r. mogło być zlecone przez Chopina. W Wn2 dodano pominięte kropki – w obu rękach – w t. 143-144. W tekście głównym podajemy podobne rozwiązanie, z uwzględnieniem znaków na ostatniej ćwierćnucie t. 141.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 155-156

Utwór: op. 22, Polonez

Łuk łączący c1 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ta para akordów, Corel, tylko dolna 5-linia.           EZnieU

2 łuki w Wa

EZnieU + EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Umieszczony od strony główek nutowych łuk Wf (→Wn) można uznać za łuk przetrzymujący c1. Tak też go zapewne zrozumiano w Wa, dodając drugi łuk motywiczny nad akordami. Porównanie z analogicznymi sytuacjami w t. 152-153 i 153-154, w których najniższa, wspólna nuta akordów nie jest przetrzymana, pokazuje, że c1 najprawdopodobniej ma tu być powtórzone. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym umieszczamy łuk nad akordami. Niewykluczone zresztą, że zapis [A] nie był dwuznaczny – łuk mógł znajdować się nad akordami (sztycharze często przenosili znaki – łuki, akcenty, kropki – na stronę główek, nie biorąc pod uwagę ewentualnej zmiany znaczenia znaku) lub drugi akord mógł być opatrzony kropką staccato, jak na początku t. 155.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń

t. 173

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent długi w AI

!!!   miniat: 1. akord taktu, obie pięciolinie, Corel.           EZTU

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

Krótki akcent w Wf (→Wa)

EZnieU2

Krótki akcent w Wn

EZnieU1
..

W Af akcent w tym takcie jest krótszy niż w następnych. Porównanie z AI pokazuje, że jest to niemal na pewno niedokładność, która mogła jednak wpłynąć na interpretację tego i następnych znaków w Wf (→Wa). Krótki akcent ma także Wn, co wszakże nie musi oznaczać, że notacja [An] była również niejasna.
Nieco trudniejsza jest kwestia położenia tego znaku pomiędzy pięcioliniami, co omawiamy dokładniej w następnych taktach. Tutaj w tekście głównym umieszczamy znak na środku, zgodnie z AI.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 174-176

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcenty długie w AI i Af

!!!   miniat: j.w.                       EZnieU = 3 długie nisko

Krótkie akcenty w Wf (→Wa)

EZnieU2 = 3 krótkie na środku

Krótkie akcenty w Wn

EZnieU1 = 3 krótkie na górze

Akcenty długie proponowane przez redakcję

EZTU
..

W obu zachowanych autografach akcenty położone są wyraźnie bliżej dolnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, nie niesie to z sobą sugestii akcentowania tylko dwóch dolnych nut akordów granych przez l.r., co mogłoby osłabić tę dramatyczną kulminację w dynamice . (Być może Chopin chciał wyraźniej podkreślić gis1, do którego doprowadzony został głos basowy w poprzedzającej progresji.) Z tego samego powodu trudno przypuszczać, by zamysłowi Chopina mogły odpowiadać widoczne w Wn akcenty pod partią pr.r., z pewnością jednak pisownia [An] nie sugerowała akcentowania l.r. W tej sytuacji, w tekście głównym umieszczamy akcenty na środku, zgodnie zresztą z Wf (→Wa).

W AI i Af akcenty są długie, czego nie uwzględniono w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 176

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (→KG)

Przetrzymane f1 w Wf

Przetrzymane f1 i e1 w Wn

Łuki w Wa
..

W Wf i Wn łuk przeniesiono pod dwudźwięki, co praktycznie zmieniło jego znaczenie – zamiast obejmować motyw c2-h1, wskazuje przetrzymanie f1. Ponadto zarówno w Wn, jak i w Wa dowolnie dodano podobnie umieszczony łuk w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn