mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Ostatni znak przykluczowy

t. 33-48

Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W [A] (→Wf1→Wn) środkowa część Mazurka została przez Chopina zapisana z czterema bemolami przy kluczu, mimo że panującą tonacją jest Des-dur, a od t. 41 nawet Ges-dur. Chopin skorygował znaki przy kluczu w Wf2 (→WaW). Tego rodzaju niezgodność oznaczenia przykluczowego z panującą tonacją zdarzyła się Chopinowi w Mazurku gis op. 33 nr 1, który zarówno w rękopisach, jak i wydaniach zanotowany jest z 4 krzyżykami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 34-36

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W t. 34 i 36 w A brak  podwyższającego ces1 na c1. Oczywistą niedokładność pisowni Chopina poprawiono w Wf (→Wn1) w t. 36, a w pozostałych wydaniach w obu taktach.

Przypadki pominięcia niezbędnych kasowników przed nutami c w różnych oktawach występują w A wielokrotnie w całym tym odcinku (t. 33-40).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 34

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Bez znaków w źródłach (odczyt dosłowny – Ces-ces)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      Tu pusta klisza 

Interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję (C-c)
..

Brak kasowników podwyższających Ces-ces na C-c jest niemal na pewno pomyłką Chopina, mimo że tego rodzaju przeoczenia znaków wprowadzających alterację nie są częste (ale zdarzają się, np. w Etiu­dzie f nr 2, t. 56). Oktawa C-c mogła się wydawać nie wymagającą kasowników z następujących powodów:

  • Chopin niejednokrotnie nie był pewien, czy ostatni lub następny po nim znak przykluczowy obowiązuje, czy nie, zwłaszcza przy większej ich liczbie (por. np. Etiudę gis nr 6, t. 7-8).
  • postępy chromatyczne są charakterystyczne dla struktury melodycznej szeregu fragmentów Etiudy, np. w t. 1-3, 10, 23-24 (w tym ostatnim występują także w strukturze harmonicznej). Ostatnim takim fragmentem są właśnie t. 32-36;
  • postęp harmoniczny na przejściu t. 34-35 miał prawdopodobnie nawiązywać do postępu w t. 32-33, gdzie występuje C-c. Mechanizm psychologi­czny przeoczenia kasowników mógł zatem być podobny do tego, który odpowiadał za pominięcia znaków aktualnej tonacji – tutaj pominięte były­by znaki aktualnego kontekstu harmonicznego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 35

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Przed A1 na 6. ósemce taktu KJ ma ostrzegawczy .

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 35

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W A nie ma  podwyższającego ces na c. Brak uzupełniono już w Wf1. We wszystkich źródłach niepotrzebnie powtórzono  przed trzydziestodwójką c2; A i Wa mają też  przed trzydziestodwójką c1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy