mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 81-87

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

6 różnych łuków w KG

!!!   miniat: t. 81-82 i 87 (ten z numerem taktu), tylko dolna 5-linia, ścieśnione.       łuki od 1, od 2 i cztery łuki od 1 (t. 87 bez łuku)

Bez łuków w Wf

7 krótszych łuków w Wa

EZnieU

4 dłuższe łuki w Wn1

EZTU w t. 82-85

5 dłuższych łuków w Wn2

EZTU w t. 81-85 

7 dłuższych łuków – propozycja redakcji

EZTU
..

Obie występujące w źródłach wersje łukowania mogą być autentyczne, choć nie wydaje się, by Chopin wahał się, jak oznaczyć te takty. Różnica wynika raczej z niestarannego zapisu, zarówno w [A] (→KG→Wn), jak i w podkładzie do Wa. Rozstrzygnięcie tego typu wątpliwości bywa trudne, nawet gdy dysponujemy autografem – por. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 21. W tekście głównym we wszystkich siedmiu taktach podajemy łuki obejmujące całe takty, zgodnie z notacją KG w przeważającej liczbie przypadków (pięć z sześciu). Wersję Wa można uważać za alternatywną, równorzędną propozycję (w t. 81-84 daje ona pewien rodzaj akcentu na każdym uderzeniu: mocna część taktu, początek łuku, wypisany akcent; nie powinno to zatrzeć naturalności tej delikatnie kołyszącej figury).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 115

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

f-b-f1 w KG (→Wn)

!!!   miniat: 2. i 3. ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                Tu dwa jednakowe akordy z f1

f-b-des1 w Wf (→Wa)

TGTU
..

Wersja KG (→Wn) jest niemal na pewno błędna, choć przypuszczalnie nie był to typowy błąd "tercjowy", wynikający ze zmylenia oka przez wzór złożony z równoległych linii, a raczej błędne upodobnienie różnych akordów – por. np. cz. I, t. 221.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Błędy KG

t. 117

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

dimin.  w KG i Wn2

!!!   miniat: t. 117-118, tylko górna 5-linia, bez łuku nad.        TGTU

Bez oznaczeń w Wf1 i Wn1

dimin. w t. 118 w Wf2 (→Wf3→Wf4)

EZnieU

dim. w t. 118 w Wa

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy dimin. w t. 117 (wraz z  w t. 118-120), zgodnie z KG (i Wn2), zawierającymi dokładniejsze oznaczenia dynamiczne (nie jest całkiem jasne, czy użyty w KG skrót to dimin. czy dim.; Chopin używał obu). Umiejscowienie wskazówki w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4) dopiero w następnym takcie może być niedokładne. Brak określenia w Wf1 i Wn1 to z pewnością błędy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 117-121

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki w KG

EZnieU (2 łuki)

Łuk w Wf

EZTU tylko pierwszy

Łuk w Wn i Wa

EZnieU1

Łuki proponowane przez redakcję
..

Łukowanie źródeł budzi tu wątpliwości. W Wf od t. 121 w ogóle pominięto łuki. Łuk KG urywa się w t. 117, ale kształt końcówki sugeruje kontynuację. Być może to właśnie skłoniło sztycharza Wn do niewytłumaczalnego racjonalnie połączenia tego łuku z następnym w t. 121. Identyczny łuk w Wa jest zapewne efektem Chopinowskiej korekty podkładu do tego wydania, jednak i w tym wypadku można podejrzewać niedokładność, gdyż ta jego część, która została dodana w Wa (t. 120-123) łączy się wprawdzie z poprzednim łukiem, ale nie dochodzi do ostatniej nuty bieżącej frazy. W tekście głównym podajemy najpewniejsze elementy notacji Wf (łuk kończący się w t. 120) i KG (nowy łuk od t. 121). Ciągły łuk Wa można uważać za – być może autentyczne – rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 118-120

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

ces2 przetrzymane w KG i Wf (→Wa)

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, ścieśnione.       TGTU

ces2 powtórzone w Wn

Tu pusta klisza 
..

Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących wskazuje wyraźnie, że łuki te łączyły się w umyśle Chopina z nutą dołączaną, której w związku tym się nie uderzało. Przy takim rozumieniu, pisownia KG oznacza przetrzymanie ces2 przez cztery takty, gdyż każdy ze znaków •/• zastępuje półnutę ces2 wraz z poprzedzającym ją łukiem przetrzymującym. Wersja Wn jest więc wynikiem niezrozumienia KG.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn