mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 118-120

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Widełki  znajdują się tylko w KG i Wn2. Znak w KG mógł być dopisany przez Chopina (lub przeoczony w Wf).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 132-137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk od 2. miary w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 132 i 135-136, tylko dolna 5-linia (135-136 razem z przeniesionymi es1), bez pedału i wideł.        Tu jak TGTU, ale w t. 132 od 2. (dać ten kawałek łuku w t. 137)

Bez łuku w Wf

Łuk pr.r. w Wa1

EZnieU2, tylko ten nad górną pięciolinią  (bez dokończenia w 137)

Dwa łuki w Wa2

To co war 33 + łuk l.r. 132-134 (od 2. miary) = EZnieU2 oba łuki

Łuk od 1. miary proponowany przez redakcję
..

W tej frazie łuk w KG (→Wn) rozpoczyna się na 2. mierze t. 132, co uznajemy za prawdopodobną niedokładność, gdyż w innych podobnych sytuacjach łuki w KG na ogół zaczynają się od początku taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk biegnący od początku tego taktu. Łuk Wa1, mimo że wydrukowany zapewne na podstawie Chopinowskiego dopisku w podkładzie, jest z pewnością niekompletny i najprawdopodobniej niedokładny (patrz uwaga do t. 137), a jego umiejscowienie nad górną pięciolinią wiąże się przypuszczalnie z zastosowanym w tym wydaniu układem graficznym, w którym od 2. miary t. 134 partia pr.r. zapisana jest w całości na górnej pięciolinii (por. t. 96-100).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 143

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa2

TGTU
..

Abstrahując od nieortograficznej notacji, wersja z d1 (=eses1) jest brzmieniowo niewykluczona. Mimo to, zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że brak  przywracającego des1 to pomyłka Chopina. Świadczą o tym:

  • pisownia t. 184-185, dowodząca dbałości Chopina o precyzyjne rozróżnienie notacji enharmonicznej nut d i eses;
  • duża liczba sytuacji, w których w utworach Chopina brak znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację; 
  • bemol przywracający des1, dodany w Wa w analogicznym t. 183; podkład do Wa1 był korygowany przez Chopina, więc dodatek ten może od niego pochodzić.

W omawianym t. 143  przed des1 znajduje się tylko w Wa2. Natomiast w Wn2 dodano  przed ces1, co można by uznać za mechaniczną pomyłkę, gdyby nie to, że identyczne uzupełnienie wprowadzono w t. 183.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 145-146

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG (→Wn1) przeoczono kropki przedłużające półnuty w t. 145, a w Wn1 kropek nie ma także w następnym takcie. Pozostałe wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ta co w t. 143.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa

TGTU
..

Wersja z d1 (=eses1) jest prawdopodobnie pomyłkowa – sytuacje, w których brakuje znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację, należą do najczęściej spotykanych niedokładności pisowni Chopina. Jest ponadto zupełnie możliwe, że kompozytor naprawił swój błąd, korygując podkład do Wa. Dodanie  ostrzegawczego przed ces1 jest mało uzasadnioną adiustacją Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa