KF - Kopia Fontany
| Data: | ⇒VI 1837 |
| Tytuł: | 4me Etude |
| Dedykacja: | Mme. la Comtesse d'Agoult |
Kopia sporządzona przez Juliana Fontanę na podstawie A. Staranna i czysta, była przejrzana, uzupełniona i poprawiona przez Chopina. Skreślenia dotyczą wyłącznie wskazówek wykonawczych, natomiast w tekście wysokościowo-rytmicznym można dostrzec skrobania (najobszerniejsze dotyczy t. 43, w którym kopista omyłkowo przepisał po raz drugi t. 42). Naturalne wydaje się przyjęcie, że skrobania są śladem autopoprawek kopisty, ale nie musi to być regułą bez wyjątków, o czym przekonuje t. 24, w którym nuta f na 4. ósemce l.r. jest wyskrobana zarówno w A, jak i KF, co raczej wyklucza kopistę jako autora tej poprawki.
Spośród trzech rękopisów edycyjnych tej Etiudy KF wydaje się najstaranniej dopracowana przez Chopina. Łuki w t. 21 i 27, widełki i określenia dynamiczne w t. 47-55 to tylko niektóre przykłady oznaczeń dopisanych przez Chopina wyłącznie w KF. Z tego względu, w mUltimate Chopin uznajemy tę kopię za źródło podstawowe.
W zakończeniu Etiudy (od t. 57) KF ukazuje pracę Chopina nad możliwie dokładnym określeniem klimatu tego fragmentu. Widać tam kilka wpisanych i skreślonych wskazówek (ich odczytanie jest obarczone niepewnością):
-
espressivo w t. 57, prawdopodobnie zastąpione przez
, - calando (?) w t. 60, a nad nim poco rallentan - - - do sięgające aż do 2. połowy t. 62,
-
w t. 64-65.
Ponieważ w A – a prawdopodobnie także w podkładzie do Wa – wpisane są tylko te wskazania, które w KF pozostały nieskreślone, można sądzić, że w tym fragmencie to właśnie KF stała się dla Chopina rękopisem roboczym, z którego następnie przepisał efekt swojej pracy do pozostałych dwóch.
| Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
| Sygnatura: | Mus 217 |
