mUltimate Chopin

op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 49-51

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Ostrzegawcze kasowniki przed oktawą c-c1 w t. 49 i C-c w t. 51 dodano w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 49-51

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Ostrzegawcze kasowniki przed f1 w t. 49 i f w t. 51 dodano w Wf (→Wn) i Wa4. Znak w t. 51 jest także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 51-52

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Koniec łuku w A, interpretacja

Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (od ucięcia )
..

W A łuk – prowadzony nad nutami – kończy się nad 2. ósemką t. 51, co na pewno wynika z niemożności poprowadzenia go dalej ze względu na zapisaną na dolnej pięciolinii partię pr.r. Nie jest jednak pewne, dokąd Chopin by go doprowadził, gdyby nie trudności graficzne. Przyjmujemy, że tak jak w analogicznym t. 49, łuk miał zakończyć się na ostatniej ósemce t. 51. Doprowadzony do początku t. 52 łuk Wf (→Wn,Wa) najprawdopodobniej został dopisany przez Chopina w korekcie Wf. Nie ma przy tym większego znaczenia, czy Chopin przedłużył łuk odzwierciedlający pisownię A, czy dodał nowy łuk po stwierdzeniu jego braku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf

t. 52-53

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Interpretacja łuków A i Wf

Łuk Wn i Wa

!!!    jeden łuk na 2 takty
..

Oba łuki A są przesunięte w prawo, co mogło zmylić sztycharza Wf, a następnie Wn i Wa. Sugerujący kontynuację łuk Wf na końcu t. 52 (koniec linii) uznano w Wn i Wa za prawidłowy, obejmując oba takty jednym łukiem. W tekście głównym podajemy niewątpliwe – mimo niedokładności – łuki A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 52-53

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

 w A

!!!   miniat: 2. półowa t. 52, tylko dolna 5-linia.     Tu TGTU (2x widły)

Akcenty długie w Wf

!!!     w obu taktach na 7. szesnastce (corel)

Krótkie akcenty w Wn i Wa
..

Zdaniem redakcji, znaki w 2. połowie t. 52 i 53 są widełkami  i to odczytanie podajemy w tekście głównym. W Wf odczytano je jako akcenty długie, a w Wn i Wa – jako krótkie. Wersja Wf, w praktyce nie różniąca się znacznie od proponowanego przez redakcję odczytania A, może być traktowana jako drobny wariant interpretacyjny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie