Zagadnienia : Niedokładne łuki A
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zdaniem redakcji, oddzielanie akcentowanej nuty as od następnych ósemek jest nienaturalne zarówno od strony artykulacji, jak i frazowania. Potwierdza to łukowanie podobnych taktów 2, 5-6, 34-35 i 38-39 – as i g są połączone łukiem w pięciu na siedem miejsc w A i we wszystkich siedmiu w Wf. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk rozpoczynający się już od 3. ósemki taktu. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||
|
t. 8-9
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Łuk A w 2. połowie t. 8 może sugerować kontynuację w następnym takcie, w którym jednak ewentualnego dokończenia znaku nie ma. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||
|
t. 22
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A łuk dochodzi tylko do a w 2. połowie taktu. W Wf (→Wa) wykracza zaś poza ostatnią nutę, jak gdyby miał być kontynuowany w następnym takcie. Zdaniem redakcji obie pisownie są niedokładne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 51-52
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A łuk – prowadzony nad nutami – kończy się nad 2. ósemką t. 51, co na pewno wynika z niemożności poprowadzenia go dalej ze względu na zapisaną na dolnej pięciolinii partię pr.r. Nie jest jednak pewne, dokąd Chopin by go doprowadził, gdyby nie trudności graficzne. Przyjmujemy, że tak jak w analogicznym t. 49, łuk miał zakończyć się na ostatniej ósemce t. 51. Doprowadzony do początku t. 52 łuk Wf (→Wn,Wa) najprawdopodobniej został dopisany przez Chopina w korekcie Wf. Nie ma przy tym większego znaczenia, czy Chopin przedłużył łuk odzwierciedlający pisownię A, czy dodał nowy łuk po stwierdzeniu jego braku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
|
t. 52-53
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Oba łuki A są przesunięte w prawo, co mogło zmylić sztycharza Wf, a następnie Wn i Wa. Sugerujący kontynuację łuk Wf na końcu t. 52 (koniec linii) uznano w Wn i Wa za prawidłowy, obejmując oba takty jednym łukiem. W tekście głównym podajemy niewątpliwe – mimo niedokładności – łuki A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
