mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

w KG

KG widełki od 1. do 4. ósemki

 

 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 widełki od 3. do 7. ósemki

 w Wn

Wn widełki os=d 1. do 3. ósemki

 

w Wa2

Wa2 TGTU
..

Różnice w KG, Wf (→ Wa1) i Wn wydają się być przypadkowymi niedokładnościami. Rozwiązanie zaproponowane w tekście głównym jest próbą rekonstrukcji [A] na podstawie rozbieżności KG i Wf. Taki sam zakres widełek  wprowadzono w Wa2 - przypuszczalnie na podstawie porównania Wf i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 17-21

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do t. 21 w KG

!!!   miniat: t. 20 i 1. oktawa 21 (z laską w górę), tylko l.r.        TGTU

Bez łuku w Wf1

Łuk w t. 17-20 w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4) i Wn

do ostatniej oktawy t. 20 (bez kawałka w 21)
..

Brak łuku w Wf1 to niewątpliwie przeoczenie sztycharza, poprawione – z pewnością na podstawie [A] – w Wf2. Nie jest natomiast jasne, jaki miał być w zamyśle Chopina zasięg tego łuku, gdyż źródła oparte na [A] wydają się przekazywać różne wersje, a zarówno kopista, jak i sztycharz Wf nie zawsze wiernie odtwarzali zapis Chopina. W dodatku łuk KG, mimo że wyraźnie sięga początku t. 21, nie jest jednoznaczny – początek łuku również przekracza kreskę taktową, co nie może przecież oznaczać jego rozpoczęcia w t. 16. Z pomocą przychodzi repryza (t. 205-209), w której sztycharz Wf1, patrząc na to samo miejsce [A], odczytał łuk inaczej niż za pierwszym razem, za to zgodnie z bardziej prawdopodobnym, dosłownym odczytaniem KG. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk dochodzący aż do Es1-Es. Patrz też t. 61-65.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 18

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Łuki w A (odczyt dosłowny→Wf)

Jeden łuk w KG (→Wn) i Wa
..

Nic nie wskazuje, by Chopin chciał tu mieć ciągły łuk, jak to odczytano w KG (→Wn) i Wa. Niemniej jednak kwestia zasięgu łuku kończącego się w tym takcie nie jest w A oczywista. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest, że Chopin miał na myśli łuk obejmujący całą 1. połowę taktu, a nie tylko 1. nutę górnego głosu – patrz łuki A w podobnych kontekstach w t. 38 i 40.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 18

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A

Jeden łuk w KG (→Wn), Wf, Wa
..

Pozostaje zagadką, dlaczego wszystkie źródła oparte na A mają w l.r. ciągły łuk, mimo że w samym A łuk jest wyraźnie przerwany. Jest to tym bardziej zastanawiające, że podobna sytuacja ma miejsce także w t. 20 i 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 18

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG i Wa1 (→Wa2) nie ma  przywracającego cis w ostatnim akordzie l.r. Znak dodano w Wn i Wa3, a prawdopodobnie również w korekcie Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KG