Zagadnienia : Niepewne nuty na liniach dodanych
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 48
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Brzmienie 2. ćwierćnuty nie jest w As pewne. Przyjmujemy, że jest to akord gis-cis1-e1. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tego miejsca, które w As (ani w AI) nie są wypisane nutami (t. 64, 112 i 128). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych |
||||||||||
t. 49
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Brak nuty c1 w 5. akordzie jest najprawdopodobniej skutkiem przeoczenia sztycharza Wf (→Wn,Wa). Wprawdzie w Wf widoczne są w tym akordzie ślady korekt, ale usuwano nutę a, wydrukowaną pomyłkowo prawdopodobnie zamiast f. W tekście głównym podajemy nie budzącą wątpliwości wersję A, zgodną z analogicznym t. 48. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Niepewne nuty na liniach dodanych |
||||||||||
t. 57
|
Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll
..
Brak nut cis1 w Wn to prawdopodobnie powtórzone za odbitką korektorską Wf1 przeoczenie sztycharza Wf, w gotowym Wf1 poprawione przez Chopina w ostatniej fazie korekt. Tego typu błąd jest bowiem znacznie bardziej prawdopodobny przy odczytywaniu Chopinowskiego autografu niż druku – por. np. Etiudę Ges op. 10 nr 5, t. 15, Etiudę Es op. 10 nr 11, t. 43 czy Koncert f op. 21, cz. II, t. 41. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych |
||||||||||
t. 64
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
a1 jako najwyższa nuta akordu to prawdopodobnie błąd KJ, wskazuje na to fis1 zgodnie występujące w WF i Wp. Analogicznie, zgodna obecność w KJ i Wp nuty c1 w tym akordzie prowadzi do wniosku, że jej brak jest prawdopodobnie błędem WF. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję Wp. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Niepewne nuty na liniach dodanych , Błędy KJ , Błędy wydań Fontany |
||||||||||
t. 73
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Wersja bez cis1 w ostatnim akordzie jest prawdopodobnie wynikiem złego odczytania [A]. Nie widać żadnego powodu, ani brzmieniowego, ani pianistycznego, który uzasadniałby zaburzenie regularności postępu harmonicznego w tym miejscu. Za nieco staranniejszym dopracowaniem tekstu Wf w tym fragmencie przemawiają też łuki nad parami akordów w t. 73-76. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »