Zagadnienia : Błędy KLI

t. 15

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI cały ten takt zanotowany jest oktawę niżej. W rękopisie tym także sąsiednie takty są w całości zapisane oktawę niżej, ale zarówno t. 14, jak i t. 16 objęte są przenośnikami oktawowymi. Nie ulega zatem wątpliwości, że również t. 15 miał być w ten sposób oznaczony. Kopista musiał tu zupełnie stracić orientację, gdyż na początku t. 15 wpisał nawet termin loco, jakim oznaczano wówczas koniec przeniesienia, a w t. 16 rozpoczął nowe oznaczenie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI 10. szesnastka zapisana jest jako as2, co naturalnie powoduje zmiany w notacji znaków chromatycznych w dalszej części taktu. Brak  przywracającego g2 na przedostatniej szesnastce jest jednak oczywistym błędem. W większości źródeł pojawia się przypominający (?)  przed ostatnią nutą taktu – tylko w Ao i Wn4 (→Wn5) pominięto ten raczej niepotrzebny znak.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy KLI

t. 23-24

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

w KLI

!!!   miniat: te 2 takty, dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.    Tu pusta klisza

Oktawa w Wf (→Wn,Wa)

..

Zdaniem redakcji, brak wzmocnienia oktawowego basu w KLI to nie pierwotna wersja, lecz raczej pomyłka kopisty (przeoczenie dwóch 8 oznaczających dolne oktawy). Taki skrótowy zapis oktaw ma tu Wf (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw , Błędy KLI

t. 25-26

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W 1. połowie t. 25 KLI ma niewątpliwie wcześniejszą notację z użyciem krzyżyków zamiast bemoli (dis3 i ais2 zamiast es3 i b2). Nie została ona przez Chopina powtórzona w żadnym innym źródle. Ponadto w trzech miejscach w KLI nie ma odwołania krzyżyka postawionego przed poprzednią nutą – brakuje kasowników przed 9. szesnastką w obu taktach i 13. szesnastką w t. 25. Tylko ostatnią z tych sytuacji można zakwalifikować jako wyraźny błąd, gdyż w dwóch pierwszych przypadkach niedokładność nie rzuca się w oczy ze względu na kończący się w połowie taktu przenośnik oktawowy, przez co pozbawiona znaku nuta położona jest oktawę wyżej niż poprzednia (w t. 26 identyczną niedokładność ma też Ao).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Korekty enharmonii , Błędy KLI