Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 338-347

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Trzynutowe łuki w A (odczyt dosłownyWfWa)

!!!   miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty t. 338 do początku 340, tylko dolna 5-linia.                    EZnieU (346-8 trzeba zrobić)

Dwu- i trzynutowe łuki w KF (→Wn1)

338 2-nutowy , reszta 3-nutowe

Dwunutowe łuki w Wn2 (→Wn3)

EZTU

..

Odczytane dosłownie łuki A w t. 338-339 i 346-347 wydają sie sięgać do nuty basowej w następnym takcie. Zdaniem redakcji, jest to jednak niedokładność, maniera pisania łuków bardzo niekiedy wykraczających poza zamierzony zasięg – por. np. łuki frazowe w t. 320 (skorygowany) i 326 (patrz też Mazurek g op. 24 nr 1. t. 21, 23-24). Z tego względu w tekście głównym podajemy naturalne pianistycznie łuki, wzorowane na tych, które Chopin wpisał w analogicznych t. 440-441 i 448-449. Rozwiązanie to wprowadzono już w Wn2 (→Wn3).
Krótszy pierwszy łuk KF (→Wn1) jest prawdopodobnie przypadkowy – kopista zapomniał postawić końcówkę łuku w nowej linii tekstu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Niedokładności KF

t. 348

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od fis w A (→Wf,KFWn)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.               EZTU lewa część – w Corelu są łuki niepodzielone, ale powinny dać się podzielić i dopasować

Łuk od H w Wa

EZnieU1 lewa część

..

Wersja Wa, którą można uważać za interpretację – ignorującą sens muzyczny – napisanego z rozmachem łuku A, mogła zostać powtórzona za Wf, opartym wszak na A. W samym Wf błędny łuk poprawiono by w ostatniej fazie korekt (aczkolwiek na dostępnych fotokopiach egzemplarzy Wf nie widać śladów tego rodzaju poprawki). Zupełnie błędny łuk – rozpoczynający się od fis w poprzednim takcie – ma natomiast Wn1. Sztycharz przypuszczalnie pomylił kończące się tą samą nutą takty (błąd poprawiono w późniejszych Wn).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KF

t. 376-378

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do e1 w A (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia, bez wideł.            tu EZnieU

Łuk do t. 378 w KF (→Wn)

EZnieU1

Łuk do końca t. 376 proponowany przez redakcję

EZTU

..

Dłuższy łuk KF (→Wn) w tym wypadku najłatwiej wytłumaczyć pomyłką wynikającą ze zmiany podziału tekstu na linijki. Łuk w A dochodzi prawie do końca linii, gdyż kończący ją t. 377 jest bardzo ścieśniony. Kopista zapisał w tej linii całą frazę, do t. 378 i wpisał łuk o podobnym do A zasięgu, ale mierzonym względem końca linii. Alternatywną możliwość pomyłki stwarza postawiona w A w t. 378 końcówka łuku przetrzymującego cis1 – Chopin umieścił ją nie na wysokości główki nuty, lecz przy końcu laseczki, przez co sprawia ona wrażenie łuku frazowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 412-435

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

7 dłuższych, 5 krótszych łuków w A

!!!   miniat: nic.            A łuki 400

2 dłuższe, 10 krótszych łuków w KF

KF łuki 400

9 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wf

Wf łuki 400

12 krótszych łuków w Wn

Wn łuki 400

8 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wa

Wa łuki 400

12 dłuższych łuków proponowanych przez redakcję

EZTU łuki 400

..

Łuki nad motywami dolnego głosu obejmują w A same ósemki lub dochodzą do półnuty w następ­nym takcie. Różnice mają jednak niemal na pew­no charakter przypadkowych niedokładności, to­też w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmu­jąc łuki 6-nutowe jako występujące w A częściej (7 dłuższych przy 2 krótszych i 3 wątpliwych). Przypadkowe niedokładności występują także w pozostałych źródłach, oprócz Wn, w którym wszystkie łuki są 5-nutowe. Większość wątpliwo­ści co do zasięgu łuków wywołana jest końcami linii – łuk sugerujący kontynuację nie ma dokoń­czenia w nowej linii (t. 418-419 w A i KF, 432-433 w A, 412-413, 420-421 i 428-429 w Wf oraz t. 422-423 w Wa). W naszych transkrypcjach podajemy wówczas krótsze łuki, podobnie jak w mogących uchodzić za wątpliwe t. 426-427 w A oraz 412-413 i 428-429 w KF. W Wa pomi­nięto łuk w t. 420-421. Ani KF, ani Wf, Wa czy Wn nie odtworzyło dokładnie notacji podkładu, w sumie jednak niedokładności jest w tej części mniej niż za pierwszym razem (t. 310-333).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 413-435

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 długie i 6 krótkich akcentów w A

!!!   miniat: nic.                   brak w t. 419 i 431, długie 417, 425, 433 i 435, reszta krótkie

1 długi, 9 krótkich akcentów w KF

bez 419, 431; długi 425, reszta krótkie

9 krótkich akcentów w Wf

prócz 419, 431 i 435

10 krótkich akcentów w Wn1

prócz 419, 431

10 krótkich akcentów w Wa

prócz 435, 431

12 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

12 akcentów długich proponowane przez redakcję

..

Akcenty, wpisane w A w t. 413, 415 i analog., mają niemal na pewno jednakowe znaczenie mimo różnic – na ogół zresztą niewielkich – w długości i kształcie. Większość znaków jest raczej krótka, jednak cztery (t. 417, 425, 433 i 435) są niewątpliwie długie, co skłania nas do umieszczenia w tekście głównym samych akcentów długich. Dodajemy przy tym pominięte przez Chopina akcenty w t. 419 i 431. Wersję Wn2 (→Wn3) z kompletem krótkich akcentów traktujemy jako rozwiązanie alternatywne.
Znak w t. 435 przeoczono w Wf (→Wa), natomiast znak w t. 419 został dodany w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KF