Wn2
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 413-435

4 długie i 6 krótkich akcentów w A

!!!   miniat: nic.                   brak w t. 419 i 431, długie 417, 425, 433 i 435, reszta krótkie

1 długi, 9 krótkich akcentów w KF

bez 419, 431; długi 425, reszta krótkie

9 krótkich akcentów w Wf

prócz 419, 431 i 435

10 krótkich akcentów w Wn1

prócz 419, 431

10 krótkich akcentów w Wa

prócz 435, 431

12 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

12 akcentów długich proponowane przez redakcję

Akcenty, wpisane w A w t. 413, 415 i analog., mają niemal na pewno jednakowe znaczenie mimo różnic – na ogół zresztą niewielkich – w długości i kształcie. Większość znaków jest raczej krótka, jednak cztery (t. 417, 425, 433 i 435) są niewątpliwie długie, co skłania nas do umieszczenia w tekście głównym samych akcentów długich. Dodajemy przy tym pominięte przez Chopina akcenty w t. 419 i 431. Wersję Wn2 (→Wn3) z kompletem krótkich akcentów traktujemy jako rozwiązanie alternatywne.
Znak w t. 435 przeoczono w Wf (→Wa), natomiast znak w t. 419 został dodany w Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.