Brak nuty es1 w ostatnim akordzie alternatywnego akompaniamentu to najprawdopodobniej skutek przeoczenia Chopina w A – por. analogiczne t. 139 i 147 zarówno w wersji na 1 fortepian, jak i w partii orkiestry (np. w ApI). Nutę uzupełniono w Wn3 i tę wersję podajemy w tekście głównym.
Co ciekawe, w partii solowej ApI Chopin nie dokończył pisania tego akordu – wpisał jedynie tercję f-a i 3 linie dodane nad pięciolinią, co sugeruje akord sięgający co najmniej g1. Zapis ten nie pozwala więc niestety na rozstrzygnięcie wątpliwości odnośnie do ewentualnej obecności es1.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Adiustacje Wn, Błędy A
notacja: Wysokość