Zagadnienia : Błędy w liczbie linii dodanych
t. 63
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Jako ostatnią trzydziestodwójkę A ma Fes1, co powoduje, że także kończąca pasaż półnuta odczytana dosłownie brzmi Fes1. Oczywisty błąd Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa). Tak wyraźną pomyłkę mógł skorygować adiustator, co w tym wypadku nie umniejsza wartości tej poprawki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 63
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Zapis ostatniej grupy trzydziestodwójek w ApI jest niedokładny lub błędny – albo Chopin chciał mieć 7 nut, a w oznaczeniu grupy nieregularnej wpisał pomyłkowo cyfrę 6, albo niepotrzebnie powtórzył nutę C. Podajemy obie możliwości, jednak drugą z nich uważamy za znacznie bardziej prawdopodobną i za wersję ApI uznajemy tekst skorygowany w myśl tej drugiej interpretacji. Mechanizm pomyłki mógł być następujący:
W przyjętej przez nas interpretacji zamierzony tekst ApI różni się od wersji pozostałych źródeł tylko układem wiązań i łuków wyznaczających podział na grupy. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy rytmiczne |
||||||||
t. 166-167
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI oba akordy na 2. i 3. ósemce t. 166 zapisane są w kluczu wiolinowym i w obu Chopin wpisał dolną nutę pod linia dodaną. Błąd popełniony został w obu wersjach tego taktu, a także na 2. ósemce t. 167 w 1. volcie. Przy tym w zapisie pierwszego z omawianych 5 akordów (2. ósemka t. 166, 1. volta) występują tylko 2 linie dodane, tak iż najniższa nuta brzmi g, a w czterech pozostałych – 3 linie dodane, co daje es jako najniższa nutę. W pozostałych źródłach zapis jest prawidłowy (dotyczy tylko 2. volty, gdyż nie maja one repetycji drugiej części tej wariacji). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy w liczbie linii dodanych |
||||||||
t. 257
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja ApI i A z f3 jako najwyższą nutą akordu na 2. mierze taktu jest niemal na pewno pomyłkowa, a od początku zamierzone przez Chopina było d3. Przemawia za tym:
Omawiana nuta jest ponadto w A zapisana niedokładnie, tak iż w Wn1 (→Wa) odtworzono ją jako es3. W Wn2 (→Wn3,WfSB) zmieniono ją na d3, co mogłoby być jedną ze zmian podpowiedzianych przez Chopina, jeśli dopuścić możliwość jego współudziału w redagowaniu Wn2. Nierozwiązany akord nonowy musiał być przez wykonawców traktowany jako błąd, a narzucającą się poprawką (zwłaszcza bez dostępu do A) jest zmiana es3 na d3. Z tego względu w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") tych źródeł podajemy d3. W ten sposób poprawiono to również kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |