op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 2, Wariacje, całość
W ApI oba akordy na 2. i 3. ósemce t. 166 zapisane są w kluczu wiolinowym i w obu Chopin wpisał dolną nutę pod linia dodaną. Błąd popełniony został w obu wersjach tego taktu, a także na 2. ósemce t. 167 w 1. volcie. Przy tym w zapisie pierwszego z omawianych 5 akordów (2. ósemka t. 166, 1. volta) występują tylko 2 linie dodane, tak iż najniższa nuta brzmi g, a w czterech pozostałych – 3 linie dodane, co daje es jako najniższa nutę. W pozostałych źródłach zapis jest prawidłowy (dotyczy tylko 2. volty, gdyż nie maja one repetycji drugiej części tej wariacji).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy w liczbie linii dodanych
notacja: Wysokość