Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń
t. 184
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI ozdobnik, dopisany prawdopodobnie później, ma szkicową, niezbyt czytelną postać, jest to jednak najprawdopodobniej . Chopin nierzadko stosował ten znak w znaczeniu (czasem są one wręcz trudne do rozróżnienia). Użycie innego znaku nie musi więc oznaczać, że pierwotnie Chopin przewidywał dłuższy ornament. W żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty ozdobnika. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e2, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikami. Pomijanie znaków w podobnych sytuacjach jest w utworach Chopina raczej regułą niż wyjątkiem – kompozytor widocznie wierzył, że wyczucie tonalne podpowie wykonawcy właściwą nutę. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Tryl lub mordent , Błędy WfSB |
|||||||||
t. 265
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Widełki są w A wpisane pomiędzy pięcioliniami i zaczynają się po 1. akordzie pr.r. (w Af dolne ramię biegnie nawet od początku taktu). W Wn (→Wf,Wa) znak przeniesiono nad partię pr.r., co w tym wypadku nie wpływa zasadniczo na jego znaczenie. Zmiana była zapewne wymuszona brakiem miejsca między pięcioliniami; z pewnością nie pochodzi ona od Chopina. Niewielka w Wn1 (→Wn2) zmiana zakresu – początek znaku przesunięto nieco w prawo – została pogłębiona we wszystkich następnych wydaniach, a w WfSB jeszcze odwrócono kierunek znaku, co było błędem pojawiającym się wielokrotnie w pierwszych wydaniach utworów Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku |