Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 14
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Opatrzona wskazówką ten. nuta h2 jest w A (→Wn→Wf,Wa) przedłużona do wartości ćwierćnuty. Wydaje się to być pomyłką Chopina, gdyż tak długa wartość nakazywałaby przetrzymanie tej nuty jeszcze na początku 2. połowy taktu, co z pewnością byłoby błędem. Dla uniknięcia wątpliwości zmieniamy ją zatem na ósemkę, niemal dokładnie odpowiadającą jej rzeczywistej długości. Pominięcie tego przedłużenia w WfSB może być następstwem tego błędnego zapisu, z którym sztycharz nie wiedział, co zrobić. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 25
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja Wn1 (→Wn2,Wa) z es jest niemal na pewno błędna – nie ma żadnych śladów usuwania , mimo że w tym i w sąsiednich taktach widoczne są liczne ślady korekt (w Wn2 bardzo wyraźne) związanych z błędnym odczytaniem rytmu partii l.r. Pominięty dodano w Wf i WfSB. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 25-28
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Łuczki pod grupami przednutek mają w A różny zasięg, są to jednak z pewnością przypadkowe niedokładności, powiększające się w miarę powtarzania podobnych znaków. Pierwsze 4 łuki świadczą, że Chopin miał niemal na pewno na myśli łuki dochodzące do odpowiednich nut głównych i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 39-40
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 – des2 i e2 w pr.r. oraz e1 i des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że przed e3 i przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2→Wn3). W Wa dodano jeszcze des2 przed 6. szesnastką t. 39. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
||||||||||||
t. 44
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawienia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |