Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Określenia słowne
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Określenia słowne

t. 1

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tytuł w ApI

EZnieU4

Tytuł i dedykacja  (Woyciechowski) w A (→WnWf)

! miniat: wycinek A, tylko La ci darem la mano varie;
tr = EZnieTU (tytuł dedykacja pour le piano-forte...);              red EZTU (podobnie)

Tytuł i dedykacja (Czerny) w Wa1

! miniat: wycinek, ze str. tytułowej, 3 linijki od Homage          tr = EZnieU1 oprócz dedykacji, która EZnieU;                         red = EZnieU

Tytuł i dedykacja (Czerny) w Wa2

! miniat: wycinek z 1. str. nutowej tr = EZnieU3 oprócz dedykacji, która EZnieU1;                     red = EZnieU2 oprócz dedykacji, która EZnieU

Tytuł i dedykacja (Woyciechowski) w Wa3

tr = EZnieU3;                 red EZnieU2

Tytuł w WfSB

EZnieU5

..

Fakt, że Chopin nie podał w tytule Wariacji ani kompozytora, ani tytułu opery, z której pochodzi temat, świadczy o olbrzymiej popularności tego duetu w muzycznym świecie Warszawy i Wiednia. Odpowiednie informacje dodał angielski wydawca, okraszając przy okazji tytuł kilkoma efektownymi zwrotami – utwór określono jako "hołd dla Mozarta" (Hom[m]age à Mozart), wariacje są "wielkie i błyskotliwe" (Grandes variations brillantes), a duet z Don Giovanniego ulubiony (Duo favorit). Z pretensjonalnymi, dowolnymi tytułami, stosowanymi w wydawnictwach Wessla Chopin starał się w późniejszych latach walczyć, raczej zresztą nieskutecznie – por. list do Fontany z 9 X 1841: "jeżeli on [Wessel] potracił na moich kompozycjach, to zapewne dla głupich tytułów, jakie podawał mimo mojego zakazu i mimo zekpania kilkakrotnego pana Stapeltona; że gdybym był mojego głosu duszy słuchał, to bym mu był nic więcej nie posyłał po owych tytułach.". Można na tej podstawie sądzić, że także zmiany dedykacji nie były uzgadniane z Chopinem, choć w tej materii ślady ewentualnych protestów kompozytora nie zachowały się.
Zwraca uwagę przywrócenie autentycznego adresata dedykacji w Wa3. Być może miało to związek ze śmiercią Czernego w 1857 r., co przypada na prawdopodobny okres powstania Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje

t. 1

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Adagio w ApI

EZnieU

Largo w pozostałych źródłach

EZTU = Largo

..

Zwraca uwagę, że zmiana dotyczy tylko cha­rakteru tej części wstępu, gdyż tempo – zdefi­niowane metronomem – pozostało bez zmiany.
Ponadto w ApI Chopin nie nazwał wstępu Introdukcją (ani żadnym innym określeniem).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Tempa metronomiczne , Zmiany określeń tempa

t. 1-17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całej Introdukcji ApI ma tylko kilkanaście wskazówek wykonawczych (nie uwzględniając niewiele liczniejszych łuków, które omawiamy osobno). W szczególności, w omawianych taktach są to jedynie:

  • w t. 1 określenie tempa, Adagio  = 63,
  • w t. 1 molto , które traktujemy jako element pierwotnej wersji t. 1-8,
  • w t. 11 akcent długi nad 1. akordem pr.r.

Braku pozostałych oznaczeń występujących w wersji przygotowanej do druku nie traktujemy jako warianty, gdyż wynika on wyłącznie z roboczego charakteru ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 9

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A widać tu ślady wyskrobania widełek , zastąpionych przez ben marcato.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 13-14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Widełki i  w A

Widełki i  w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

..

W tekście głównym zachowujemy umiejscowienie znaków dynamicznych zgodne z A. Zmiany wprowadzone w Wn (→Wf,Wa,WfSB) – pominięcie niektórych i przesunięcie pozostałych – to najprawdopodobniej adiustacja sztycharza Wn1, który mógł uznać skupienie tylu znaków o bardzo zbliżonym zakresie za przejaw niedokładności notacji A. W żadnym z egzemplarzy Wn1 i Wn2 nie widać śladów poprawek w tym miejscu, co czyni ewentualną korektę Chopina bardzo mało prawdopodobną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn