mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 242-247

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kliniki w t. 242 i 247 w A (→Wn1→Wa,Wn2→WfSB)

Klinik w t. 247 w Wf

Klinik w t. 242 w Wn3

Kliniki w t. 242, 244 i 247 proponowane przez redakcję
..

Na początku t. 242, 244 i 247 w niektórych – w t. 244 we wszystkich – źródłach pominięto kliniki nad oktawą l.r. Są to błędy sztycharzy lub niedopatrzenie Chopina. W tekście głównym podajemy wszystkie 3 znaki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn

t. 244

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wn3 przeoczono  podwyższający f2 na fis2 w 1. akordzie. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 251

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa)
..

Brak łuku w wydaniach to niemal na pewno następstwo przeoczenia sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Zarówno w ostatnim akordzie l.r., jak i w pasażu pr.r. na 4. mierze taktu ani w ApI czy Af, ani w A (→Wn1→Wf,Wa) nie ma żadnych znaków chromatycznych przed nutami g/ges w różnych oktawach. Wprawdzie ges z harmonicznego punktu widzenia byłoby możliwe, jednak przeoczenie kasowników jest w tym kontekście znacznie prawdopodobniejsze:

  • po zmianie znaków przykluczowych Chopin nie był pewien, które z nich naprawdę obowiązują – świadczą o tym postawione w ApI w t. 255-259 liczne niepotrzebne bemole przed des, ges, as, a nawet es i b; w A pozostał jeszcze bemol przed B na końcu t. 255 i przed ges2 w t. 256;
  • czterodźwięki zmniejszone należały do ulubionych akordów młodego Chopina.

Rozstrzygającego argumentu za g dotarcza partia orkiestry – w głosie drugich skrzypiec występuje g, a skrzypce nie mogły oczywiście grać w tym miejscu ges.

Kasowniki dodano najwcześniej w Wn2 (→WfSB), w sumie 4 znaki podwyższające ges1 na g1 w l.r. oraz ges2, ges1 i ges na g2, g1 i g w pr.r. Pominięty  przy 2. trzydziestodwójce (g3) dodano w Wn3, w którym jednak przeoczono znak przed przedostatnią trzydziestodwójką, g.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy

t. 262

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akord w ApI, Wf i Wa3

! miniat: wycinek, tu Wf1.                   EZTU bez pauzy w nawiasie

Uzupełniona wersja Wf proponowana przez redakcję

Akordy i 'Violini' w Af

EZnieU

Akordy i  w A

EZnieU1

Tylko partia solowa w Wn (→Wa1→Wa2, →WfSB)

Tu bez kliszy 
..

Jednobrzmiące wersje Af i A różnią się tylko dodatkami – wskazówką precyzującą grupę instrumentalną w Af i  w A. Tak jak poprzednia tego typu wstawka na przejściu t. 261-262, replika ta została pominięta w Wn (→WfSB,Wa1→Wa2). W tym przypadku trudno jednak wskazać prawdopodobny powód tej niezgodności z podkładem. Przywrócenie w Wf wstawki w pierwotnej wersji świadczy, że Chopin wahał się, czy przypominać akord będący podstawą trzech pierwszych miar taktu za cenę zatarcia rysunku partii solowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Błędy Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf