mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Skrócenie znaku  w wydaniach to najprawdopodobniej skutek niedokładności sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 64

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Całotaktowy łuk w ApI

EZnieU

Łuk od 2. ósemki do t. 65 w A

EZTU

Łuk od 1. ósemki do t. 65 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy łuk A, zgodny z łukami następnych wystąpień tego motywu. Wcześniej rozpoczęty łuk Wn1 i pozostałych wydań to z pewnością niedokładność, choć trudno stwierdzić, czy była to rutynowa adiustacja, czy pomyłka.
Łuk ApI, jedyny w pierwszej części tematu (t. 64-79), ma jak się wydaje, charakter ogólnej zapowiedzi jakiegoś łukowania i nie może być uważany za miarodajny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 nuty w ApI, wersja pierwotna

EZnieU2 tylko dolny łuk + wiązanie i nuta EZnieU

6 nut w ApI, wersja uzupełniona

EZnieU = łuk, wiązanie ósemkowe + nuta a1 na 4. ósemce

Łuk od a1 w A, możliwa interpretacja

EZnieU2 tylko dolny łuk + 6 pod nutami

Łuk od b1 w A, odczyt dosłowny

EZTU = łuk i 6

2 łuki, dolny od b1 w Wn (→WfSB)

! miniat: wycinek Wn3 (zastąpić ten co jest!!!)

2 łuki, dolny od a1 w Wf i Wa

EZnieU3 = łuki + 6
..

W ApI zapisane są dwie wersje grupy trzydziestodwójek: 4-nutowa, jak w t. 78 i uzupełniona, 6-nutowa, jak w wersji opublikowanej – patrz uwaga powyżej. Znaczenie wpisanego pod tą grupą łuku nie jest jasne – przyjmujemy, że jest to łuk przetrzymujący a1, możliwe jednak, że miał on dotyczyć trzydziestodwójek. Niejasne są też zakres i znaczenie odpowiedniego łuku w A i Wn1 (→Wn2), tak iż każde z tych źródeł można interpretować na dwa sposoby. Ponadto w Wn (→Wf,Wa,WfSB) dodano, najprawdopodobniej dowolnie, drugi łuk nad tą grupą. Daje to łącznie 4 różne kombinacje łuków, z których do tekstu głównego wybieramy odczytany dosłownie łuk A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Łuki "triolowe"

t. 104

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

EZTU = widły

 pod cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU
..

Sztycharz Wn (→Wf,Wa,WfSB) umieścił  pod wskazówką cresc., co może sugerować, że dotyczy ona partii l.r. Jest to z pewnością dowolna zmiana, toteż w tekście głównym zachowujemy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 107-108

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuki A, interpretacja kontekstowa

TGTU

Łuki w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Łuki WfSB

EZnieU2
..

W końcówce t. 107 nie jest oczywiste, których głosów pr.r. dotyczą łuki A – praktycznie możliwa jest każda kombinacja dwóch z trzech głosów. Na podstawie porównania z analogicznym t. 123 przyjmujemy, że chodzi o dwa dolne głosy. Tak też to mniej więcej odczytano w Wn (→Wf,Wa), w którym jednak górny łuk rozpoczyna się dopiero nad ostatnią szesnastką, a dolny dochodzi na początku t. 108 do d1, a nie b1. Notacja ta uległa dalszemu zniekształceniu w WfSB.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności WfSB