mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 110

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Pomijanie literki 'z' w oznaczeniu  zdarzało się wielokrotnie w pierwszych wydaniach dzieł Chopina – por. np. Etiudę cis op. 10 nr 4, t. 1.
Widoczne w A skrobanie sugeruje, że Chopin napisał tam początkowo . To z kolei wskazuje na istnienie różnicy znaczeniowej pomiędzy  a , nie jest jednak oczywiste, na czym ona polega. Zdaniem redakcji, prawdopodobne wydaje się skojarzenie  z akcentem izolowanym lub docelowym, po którym dotychczasowy przebieg nie jest kontynuowany. Natomiast , w Wariacjach stosowane znacznie częściej i pojawiające się zawsze w towarzystwie akcentu, częściej długiego lub widełek , z reguły realizuje schemat dynamiczny appoggiatury – podkreśla pierwszą z pary powiązanych nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , fz – f

t. 142

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

A ma 3 jako ostatnią cyfrę palcowania pr.r. w 1. połowie taktu (nad f2), natomiast w Wn1 wydrukowano tam omyłkowo 2. Błąd poprawiono we wszystkich wydaniach opartych na Wn1 – w Wn2 (→Wn3) i Wf przywrócono 3, a w Wa błędną cyfrę usunięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Trudno stwierdzić, czy zmiana kierunku widełek dynamicznych pod 2. dwunutowym motywem została wprowadzona celowo przez Chopina lub adiustatora Wn1, czy jest skutkiem pomyłki sztycharza. Brak widocznych śladów wprowadzania zmian w druku wskazuje raczej na adiustację lub – co zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobne – pomyłkę. Sztycharz mógł bowiem popełnić dość częsty błąd "lustrzany", po prostu odwracając znak (por. np. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 6), lub uznać ten i poprzedni znak za bardzo częstą w muzyce w ogóle, a w tych Wariacjach w szczególności parę  . W tekście głównym pozostawiamy zatem jedyną niewątpliwie autentyczną wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku

t. 182

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 ósemki es1 w ApI, interpretacja kontekstowa

2 ósemki es1 w ApI w t. 182', interpretacja kontekstowa

EZnieU3 bez sf

Szesnastka, trzydzie­stodwójka i ósemka es1 w ApI, alterna­ty­wna wersja t. 182', inter­pre­tacja kontekstowa

EZnieU4 (miniatura Corel i klisza) bez sf

Ćwierćnuta es1 w A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU bez sf

Ćwierćnuta i trzydzie­stodwójka es1 w Wf, interpretacja kontekstowa

Uzupełniona wersja Wf proponowana przez redakcję

EZTU bez sf
..

W tekście głównym podajemy wersję z powtó­rze­niem es1 na końcu taktu, wprowadzoną niemal na pewno przez Chopina w korekcie Wf. Dodaje­my przy tym kropkę przedłużającą szesnastkę a1, gdyż niemająca uzasadnienia muzycznego ani pianistycznego różnica wartości pomiędzy składnikami kwarty a1-d2 może być skutkiem niedokładnie przeprowadzonej korekty.
W Wn1 (→Wa) do uderzanej w połowie taktu ćwierćnuty es1 dodano kropkę przedłużającą. Niewątpliwy błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3,WfSB), ale nie w Wf.
W ApI, w t. 182' (drugi zapis tego taktu) wpisane są 2 wersje – podstawowa, zapisana wyraźnym, normalnej wielkości pismem, oraz alternatywna, w szkicowej postaci nałożona na poprzednią.
Kilka autentycznych wersji tego miejsca pokazuje, że Chopin dwukrotnie zmienił decyzję w kwestii powtórzenia es1 w 2. połowie taktu – w ApI (wszystkie wersje) na 4. ósemce taktu, w A bez powtórzenia, w Wf na końcu taktu.
W podanych wariantach uwzględniliśmy także różnicę wartości dwóch ostatnich uderzeń pr.r. – szesnastki w ApI (wersja t. 182), rytm punktowany w pozostałych wersjach.
Podobnie w t. 198.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 187

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

5 kropek w A

TGTU

10 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

10 ostatnich 32-ek EZnieU;              ! miniat: Wn1
..

Zarówno użycie kliników zamiast kropek, jak i opatrzenie nimi wszystkich trzydziestodwójek to efekty rutynowego podejścia sztycharza Wn, który uznał zapis A za niedokładny. Zwraca uwagę użycie przez Chopina kropek dla podkreślenia linii basu. Patrz też Var. IV, t. 208-211.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn