Zagadnienia : Błędy powtórzone Wn

t. 231

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Dwie ostatnie szesnastki w partiach obu rąk zapisane są w A bez żadnych znaków chromatycznych. To jaskrawe niedopatrzenie Chopina poprawiono tylko w Wn2 (→Wn3,WfSB), dodając potrzebne kasowniki i ostrzegawczy  przed es2. W tekście głównym dodajemy jeszcze ostrzegawcze znaki przed es1 (którego nie ma w wydaniach – patrz uwaga poniżej) i a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

f3 w akordzie w ApI i A

! miniat: wycinek;                     tr = EZnieU = nuty i akcent, bez bemola;               red z bemolem

d3 w Af, Wf1 (→Wf2) i Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZTU = nuty, znaki chromatyczne i akcent

es3 w Wn1 (→Wa)

! miniat: wycinek Wa1;                                  EZnieU1

..

Wersja ApI i A z f3 jako najwyższą nutą akordu na 2. mierze taktu jest niemal na pewno pomył­ko­wa, a od początku zamierzone przez Chopina było d3. Przemawia za tym:

  • d3 w tym miejscu w Af, napisanym niemal na pewno wcześniej niż A;
  • analogia melodyczna motywów na począt­ku t. 255 i 257 ze wznoszącymi sekstami, odpowiednio des1-des3-b3 i f1-f2-d3;
  • d3 w Wf1 (→Wf2), co wobec błędnej wersji Wn1 (patrz niżej) musiało być efektem korekty, najprawdopodobniej Chopinowskiej;
  • naturalność oktawowego chwytu piani­stycznego.

Omawiana nuta jest ponadto w A zapisana nie­dokładnie, tak iż w Wn1 (→Wa) odtworzono ją jako es3. W Wn2 (→Wn3,WfSB) zmieniono ją na d3, co mogłoby być jedną ze zmian podpo­wiedzianych przez Chopina, jeśli dopuścić możli­wość jego współudziału w redagowaniu Wn2.

Nierozwiązany akord nonowy musiał być przez wykonawców traktowany jako błąd, a narzucającą się poprawką (zwłaszcza bez dostępu do A) jest zmiana es3 na d3. Z tego względu w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") tych źródeł podajemy d3. W ten sposób poprawiono to również

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W żadnym ze źródeł nie ma  przywracającego as2, co jest oczywistym niedopatrzeniem Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Rytm ApI

! miniat: wycinek, obie pięciolinie;                 EZTU

Rytm Af i A (→WnWf,Wa)

EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel Dawne TGTU, pierwszy przykład z odsyłacza;                               EZnieU

Inna propozycja redakcji

! miniat: Corel, wg EZnieU1;                           EZnieU1

..

Tekst pr.r. na 1. mierze taktu w większości źródeł zawiera błąd rytmiczny. Podajemy go jednak w tej postaci, gdyż nie sposób stwierdzić, które elementy są zapisane niepoprawnie, a co za tym idzie, jaki rytm Chopin miał na myśli. W tekście głównym podajemy wersję ApI jako niewątpliwie autentyczną, poprawną rytmicznie i naturalną tak od strony estetycznej, jak i pianistycznej. Być może jednak Chopin, skoro nie powtórzył notacji ApI, chciał ją następnie zmienić. Wersje alternatywne to dwie możliwe rekonstrukcje rytmu potencjalnie zamierzonego przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Przedostatnia nuta przedłużona jest w A (→WnWf,Wa) do wartości ósemki, co w tym kon­tek­ście jest niewątpliwie błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa