mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

dis2 w ApI

! miniat: wycinek, ta figura, tylko górna 5-linia.                EZnieTU = # dis2

d2 w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

Biorąc pod uwagę trzy poprzednie podobne zwroty w tym takcie i dis2 w ApI, można by podejrzewać przeoczenie  w A. Prawdopodobniejsze wydaje się jednak, że Chopin świadomie zmienił wysokość tej nuty:

  • Chopin wprawdzie często opuszczał znaki chromatyczne przy nutach należących do aktualnie panującej tonacji, jednak przeoczenie znaku definiującego alterację zdarzało mu się bardzo rzadko (zaledwie kilka razy w całej twórczości);
  • Chopin nie poprawił ewentualnej pomyłki w korekcie Wf, mimo że w tym samym takcie zmieniał łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

as2 na 2. ósemce trioli w ApI

as2 na 2. mierze taktu w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Przygotowując Wariacje do druku, Chopin wygładził rytm pr.r. w 1. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

8 szesnastek w ApI

9 szesnastek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Następujące cechy wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) wskazują na możliwą pomyłkę Chopina:

  • Brak oznaczenia – za pomocą cyfry, łuku lub obu – nieregularnej grupy złożonej w sumie z 9 szesnastek. Triole w podob­nym pochodzie w t. 59 zostały dokładnie oznaczone cyfrą i łukiem. Oznacza to, że Chopin najprawdopodobniej nie miał świadomości, że zapisana grupa liczy 9, a nie 8 szesnastek.
  • Zakończenie taktu nutą c2, a nie d2, jak jest w analogicznej sytuacji w t. 59.
  • Występująca przy ścisłym wykonaniu równoczesność uderzenia g2 pr.r. z e1 l.r., co zaciera celowość zapisywania pochodu pr.r. z synkopowym przesunięciem ryt­micznym.
  • Niewykazująca takich nieregularności wersja ApI. Gdyby Chopin świadomie ją potem zmienił, najprawdopodobniej ozna­czyłby istotę zmiany, czyli zwiększenie liczby nut.

Przedstawione spostrzeżenia nie dowodzą błędności wersji A i wydań, toteż zachowujemy ją w tekście głównym. Biorąc jednak pod uwagę powyższe zestawienie, uważamy wersję ApI za równorzędny wariant w stosunku do tekstu pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Na pierwszy rzut oka ApI ma tu 4 trzydziestodwójki, tworzące diatoniczny postęp jak w t. 78. Bliższe spojrzenie pokazuje jednak, że Chopin dopisał tam później nuty h1 i cis2, przekształcając grupę w znaną z wersji opublikowanej chromatyczną sekstolę. Dopisek nie sugeruje ostatecznej zmiany, ma raczej charakter zanotowania alternatywnego pomysłu, toteż za tekst ApI przyjmujemy wersję pierwotną z 4 trzydziestodwójkami. Wersja ta jest ujęta w formie wariantu w dotyczącej łuków uwadze poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Poprawki AI

t. 115

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ósemki w ApI

Ćwierćnuta w A (→Wn→Wf,Wa)
..

W wersji ApI oprócz powtórzenia nuty w dolnym głosie zwraca uwagę niecodzienna w tym kontekście ortografia. Chopin pominął też oczywiste kasowniki przywracające a2 i f3 w połowie taktu. Ponadto skreślenia pozwalają odczytać wcześniejszą wersję pasażu w 2. części taktu: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej , Poprawki AI