mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 nuty w ApI, wersja pierwotna

EZnieU2 tylko dolny łuk + wiązanie i nuta EZnieU

6 nut w ApI, wersja uzupełniona

EZnieU = łuk, wiązanie ósemkowe + nuta a1 na 4. ósemce

Łuk od a1 w A, możliwa interpretacja

EZnieU2 tylko dolny łuk + 6 pod nutami

Łuk od b1 w A, odczyt dosłowny

EZTU = łuk i 6

2 łuki, dolny od b1 w Wn (→WfSB)

! miniat: wycinek Wn3 (zastąpić ten co jest!!!)

2 łuki, dolny od a1 w Wf i Wa

EZnieU3 = łuki + 6
..

W ApI zapisane są dwie wersje grupy trzydziestodwójek: 4-nutowa, jak w t. 78 i uzupełniona, 6-nutowa, jak w wersji opublikowanej – patrz uwaga powyżej. Znaczenie wpisanego pod tą grupą łuku nie jest jasne – przyjmujemy, że jest to łuk przetrzymujący a1, możliwe jednak, że miał on dotyczyć trzydziestodwójek. Niejasne są też zakres i znaczenie odpowiedniego łuku w A i Wn1 (→Wn2), tak iż każde z tych źródeł można interpretować na dwa sposoby. Ponadto w Wn (→Wf,Wa,WfSB) dodano, najprawdopodobniej dowolnie, drugi łuk nad tą grupą. Daje to łącznie 4 różne kombinacje łuków, z których do tekstu głównego wybieramy odczytany dosłownie łuk A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Łuki "triolowe"

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A i ApI nie ma  przywracającego c2 na końcu taktu. Ten częsty u Chopina błąd został tu zapewne spowodowany rozszerzeniem grupy trzydziestodwójek z 4 do 6 nut – dopisując h1 i cis2, Chopin nie zauważył, że uzupełnienie to wpływa na brzmienie ostatniej nuty taktu. Znak dodano już w Wn1 i powtórzono we wszystkich pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 105

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w A (→Wn1→Wf,Wa)

Palcowanie 3-2-1 w Wn2 (→WfSB)

nad 3 pierwszymi szesnastkami

Palcowanie 3-1-2 w Wn3
..

Palcowanie dodane w Wn2 (→WfSB), którego autentyczność jest w ogóle wątpliwa, w tym przypadku jest z pewnością błędne. Nie jest jednak pewne, czy błąd polegał na wydrukowaniu błędnej cyfry (2 zamiast 4), czy na zamianie kolejności cyfr (2-1 zamiast 1-2). W Wn3 zastosowano tę drugą poprawkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 105-109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W większości źródeł nie ma znaku chromatycznego przed 8. szesnastką t. 104 i 108. Ewentualne wątpliwości co do brzmienia tej nuty rozwiewa wprawdzie następna szesnastka fis3, ale brak  przywracającego f3 po fis2 na początku taktu musi tu być uznany za błąd ze względu na wielokrotne stosowanie w źródłach Wariacji zasady obowiązywania znaków przygodnych na danej wysokości bez względu na użycie przenośnika oktawowego – por. np. t. 35, 39 czy 335. Dodajemy je więc zarówno w tekście głównym, jak i w transkrypcjach merytorycznych źródeł (wersje "redakcja"). Kasowniki dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią szesnastkę Wn1 (→Wf1) ma błędnie as3. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3,WfSB) oraz – być może na polecenie Chopina – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf