op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
W większości źródeł nie ma znaku chromatycznego przed 8. szesnastką t. 104 i 108. Ewentualne wątpliwości co do brzmienia tej nuty rozwiewa wprawdzie następna szesnastka fis3, ale brak 
przywracającego f3 po fis2 na początku taktu musi tu być uznany za błąd ze względu na wielokrotne stosowanie w źródłach Wariacji zasady obowiązywania znaków przygodnych na danej wysokości bez względu na użycie przenośnika oktawowego – por. np. t. 35, 39 czy 335. Dodajemy je więc zarówno w tekście głównym, jak i w transkrypcjach merytorycznych źródeł (wersje "redakcja"). Kasowniki dodano także w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
