op. 2, Wariacje, całość

 t. 95

	Pauza w ApI i A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) TGTU = pauza na górnej pięciolinii
	Ósemka f1 i , alternatywna, wariantowa propozycja redakcji ! miniat: Corel, t. 95, tylko górna 5-linia.                                EZnieU3

We wszystkich źródłach partii orkiestry – ApI i Wnork (→Wfork) – Tutti rozpoczyna się, jak wszystkie następne po kolejnych wariacjach, od trylowanej ósemki f¹ (w partii 1. skrzypiec). Mimo to ani w A (→Wn1), ani w korygowanym przez Chopina Wf ten przedtakt nie występuje, co skłania do zastanowienia się, jaka mogła być przyczyna tak uderzającej rozbieżności.

Biorąc pod uwagę wspomniane, analogiczne początki Tutti po pierwszch czterech wariacjach, ale także przedtakty rozpoczynające temat i kolejne wariacje w partii solowej, za najważniejsze kwestie uważamy:

1. czy Chopin mógł mieć jakiś muzyczny powód, by właśnie tu odstąpić od wszechobecnego, zdawałoby się, schematu rytmicznego,
2. czy da się wskazać czynnik, który mógł sprowokować pomyłkę kompozytora.

Odpowiedź na oba pytania jest, zdaniem redakcji, twierdząca:

1. Po przedstawieniu Tematu z jego przedtaktami, Chopin mógł chcieć nawiązać do Introdukcji, w której wykorzystywany był wyłącznie główny motyw tematu, bez przedtaktu – por. zwłaszcza t. 1-8 i 63.
2. W ApI cały t. 95 znajduje się na końcu strony, a właściwe Tutti – pierwsze w Wariacjach – wypełnia następną stronę. Przejścia do nowej linii, a w jeszcze większym stopniu na nową stronę należą do miejsc szczególnie narażonych na przeoczenia i niedokładności, co wynika z rozerwania więzi wizualnej, a co za tym idzie, ciągłości myślenia. Nie tłumaczy to wszakże przepisania tej być może wadliwej wersji do A.

Zdaniem redakcji, przedstawione argumenty nie pozwalają na wykluczenie niedopatrzenia Chopina przy pisaniu wersji na 1 fortepian, nakazują jednak daleko posuniętą ostrożność przy ocenie prawdopodobieństwa takiej pomyłki.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zmiany długości fraz

notacja: Wysokość