op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
op. 2, Wariacje, całość
Łuki ApI są wpisane od niechcenia, raczej jako zamarkowanie intencji niż faktyczne znaki. Intencją tą były zapewne łuki obejmujące cały pasaż, aż do 1. ósemki t. 336.
W A oba łuki – zarówno pr.r., jak i l.r. – wskazują na kontynuację w t. 335 (na końcu linii), czego jednak nie potwierdza t. 336, w którym nie ma ich dokończenia. W tym wypadku nie ulega wątpliwości, że łuki mają dochodzić do końca pasażu i tak też to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa). W WfSB łuk l.r. sięga omyłkowo tylko do końca t. 335.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku, Niedokładności WfSB
notacja: Łuki