op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 2, Wariacje, całość
Łuki ApI są wpisane od niechcenia, raczej jako zamarkowanie intencji niż faktyczne znaki. Intencją tą były zapewne łuki obejmujące cały pasaż, aż do 1. ósemki t. 336.
W A oba łuki – zarówno pr.r., jak i l.r. – wskazują na kontynuację w t. 335 (na końcu linii), czego jednak nie potwierdza t. 336, w którym nie ma ich dokończenia. W tym wypadku nie ulega wątpliwości, że łuki mają dochodzić do końca pasażu i tak też to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa). W WfSB łuk l.r. sięga omyłkowo tylko do końca t. 335.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku, Niedokładności WfSB
notacja: Łuki