


|
4 kropki staccato w A ! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia. TGTU tylko 3. miara = 8 kropek (obie ręce) |
|
|
16 kliników (obie ręce) zamiast kropek |
|
|
8 kropek proponowane przez redakcję TGTU |
W A znaki staccato nad szesnastkami są niewątpliwie kropkami i różnią się wyraźnie od np. kliników na początku t. 35 czy w t. 39. Zdaniem redakcji, kliniki w Wn (→Wf,Wa) to dowolność sztycharza, który w wielu miejscach niefrasobliwie traktował Chopinowskie oznaczenia staccato – por. np. t. 10. Natomiast dodanie znaków na 4. mierze taktu, choć nie wpływa na wykonanie – w obu przypadkach znaki są przykładowe i należy je uogólnić na wszystkie szesnastki w tych taktach – wydaje się uzasadnione i może pochodzić od Chopina (patrz też uwaga do t. 39-40). Uważamy przy tym, że te dwie kwestie można traktować niezależnie, tak iż w tekście głównym podajemy kropki (według A) w całej 2. połowie taktu (według Wn1).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn, Kliniki
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki