Zagadnienia : Skreślenia A

t. 100-101

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Chopin w A wpisał początkowo krótszy łuk, obejmujący tylko figurę ósemkową w t. 100. Ten wpisany pod nutami łuk został następnie skreślony i zastąpiony przez dłuższy, nad nutami.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skreślenia A

t. 112-113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Widoczna w skreśleniach i poprawkach A ewolucja łukowania w tych taktach mogła wyglądać następująco:

  • Chopin wyszedł od 4 półtaktowych łuków w t. 112-113;
  • łuk w 1. połowie t. 113 został skreślony i zastąpiony krótszym, obejmującym tylko motyw h2-a2 (być może na tym etapie został wpisany także mający taki sam zasięg łuk dolnego głosu); równocześnie dopisane zostało wcześniejsze rozpoczęcie – od ósemki gis2 – łuku w 2. połowie tego taktu;
  • w końcu Chopin połączył 3 łuki (drugi w t. 112 i oba w 113) w jeden, który przedłużył jeszcze do 1. akordu t. 114.

Ostateczną formę łuk otrzymał w korekcie Wf – Chopin przedłużył go do początku t. 115.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 120-121

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Skreślenia widoczne w A w tych taktach oraz puste miejsce po najprawdopodobniej wyskrobanej nucie gis1 pod ósemką a2 w t. 121, które to a2 zapewne było początkowo gis2 (nie miało przecinającej je linii dodanej), pokazują, że pierwotnie 2. połowa t. 120 i 1. połowa t. 121 miały postać analogiczną do t. 118-119: . Brak mordentu w tej wersji pozwala wyobrazić sobie dwa scenariusze zmian:

  • pomysł na urozmaicenie t. 120-121 w stosunku do t. 118-119 przyszedł Chopinowi do głowy właśnie, gdy zamierzał wpisać mordent w pierwotnej wersji t. 121;
  • w obu miejscach pierwotnie nie było mordentów, a dopiero rozbudowana melodycznie wersja t. 120-121 skłoniła Chopina do dodania ornamentu 2 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 136

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

più vivo w A

EZnieU

Bez określenia w Wf (→Wn,Wa)

..

Określenie più vivo zostało wpisane w A w miej­sce wcześniejszego, skreślonego sempre più vivo. Zdaniem redakcji, pominięcie sempre tutaj mogło być skorelowane z dopisaniem go przed più animato w t. 126 (na późniejsze do­pi­sanie tamtego sempre wskazuje nienatural­nie większy odstęp między semprepiù niż między più a animato. W tej sytuacji rezygnację z okre­śleń w dwóch miejscach na rzecz samego più animato w t. 126, jak jest w Wf (→Wn,Wa), można uważać za ostatni etap kształtowania zmian agogicznych w tym fragmencie – Chopin mógł uznać, że takie rozwiązanie najprościej i najtrafniej definiuje tu relacje temp, gdyż wła­śnie od tego taktu rozpoczyna się nowy odcinek, o wyraźnie odmiennej fakturze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 140

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→WfWn) nie ma znaku chromatycznego przed 4. ćwierćnutą l.r. Oczywiste, zdawałoby się, przeoczenie Chopina pozostało niezauważone w Wf i większości Wn, poprawiono je tylko w Wa i Wn1a.

W A partia l.r. była w tym takcie poprawiana, tak iż skreślenia zmusiły Chopina do wpisania wersji ostatecznej na sąsiedniej pięciolinii. Przeoczenie bemola nie było jednak spowodowane poprawkami, gdyż w pierwotnym zapisie też go nie było. Zmiana dotyczyła głównie rytmu, zamiast 3. i 6. ćwierćnuty występowały pauzy: . Przed skreśleniem całości Chopin przypuszczalnie zmienił jeszcze ostatni akord:  (oba przykłady należy odczytywać w tonacji Es-dur, z nutami As i as).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf