Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 128-129

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez określenia w A

cresc. - - - - w Wf (→Wa)

TGTU;               w tym i nast. wariancie wycinki  kombinowane: t. 128 i pół 129

cresc. - - w Wn

TGTU tylko 128 (bez kreseczek 129)

cresc. w Wn1a

bez kreseczek. wycinek zwykły, bo się da

..

Zarówno skrócenie zasięgu kreseczek wyznaczających zakres cresc., jak i pominięcie ich to niedokładności sztycharzy odpowiednio Wn1 i Wn1a.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 140

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 141 w A (→Wf)

Łuk w t. 140 w Wn i Wa

..

Skrócenie łuku w Wn i Wa to zapewne skutek błędnej interpretacji dwutaktowego łuku w t. 140-141, które w Wf wypadają na przejściu do nowej linii. Część łuku przypadająca na t. 140 różni się tylko nieznacznie od łuk w t. 139, co prawdopodobnie zmyliło sztycharzy Wn i Wa. W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości łuk A (→Wf).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 141

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Kontynuacja łuku w A (→WfWa)

EZTU lewy koniec

Nowy łuk w Wn

EZnieU lewy koniec

..

Tak jak to opisano w t. 140, łuk A (→WfWa) wyraźnie kontynuuje łuk z poprzedniego taktu, czego ze względu na niejasne umiejscowienie końca łuku Wf w t. 140 nie uwzględniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 155

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent długi l.r. w A

 w Wf (→Wa)

EZnieU

Krótki akcent pr.r. w Wn

EZnieU1

..

Typowy akcent długi nad akordem l.r. odtworzono w Wf (→Wa) jako krótkie widełki  pod partią pr.r., skorelowane z  w poprzednim takcie. W Wn znak uległ dalszemu zniekształceniu – nadano mu postać krótkiego akcentu pod eis3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 170-172

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

   w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek + 2 obrazki                  EZnieU

  w Wf

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2

  w Wa

EZnieU3

  proponowane przez redakcję

EZTU

..

Do interpretacji trzech znaków  w A można podchodzić z różnych stron:

  • Odczyt dosłowny, w którym zakres znaków powiązany jest z odpowiednimi ćwierćnutami pr.r., daje trzy coraz krótsze znaki. Taki zapis, sugerujący coraz krótsze i łagodniejsze crescenda, współgra z opadającym kierunkiem tej sekwencji.
  • różnicę zakresu dwóch pierwszych znaków można uważać za nieistotną, co sugeruje ujednolicenie wszystkich trojga widełek, gdyż rysunek melodii jest w każdym takcie taki sam. Wersję tę proponujemy w tekście głównym.

Wersje wydań to efekt ujednoliceń znaków w t. 170-171, żadna z tych zmian nie nosi cech korekty Chopina..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A