mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję 

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

a2 i d2-a2-b2 w Wa3
..

Wersja A (→Wf1) (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) została zmieniona w Wf2. Zmiany do­ko­nano z pewnością na polecenie Chopina, wątpli­we jednak, by było jego zamiarem pozostawienie d2 w przedostatniej ćwierćnucie kwin­to­li – celem korekty była zapewne wersja analogiczna do t. 170. Byłby to więc przykład niedokończonej korekty – mając przenieść d2 z 4. ćwierćnuty do piątej, sztycharz dodał nutę w nowym miejscu, ale nie usunął jej w starym. Tego typu błędy zda­rzyły się wielokrotnie, np. w Balladzie F op. 38, t. 179, a także w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292 czy Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93). Dlatego też w tekście głównym proponujemy najprawdopo­dob­niej zamierzoną przez Chopina, odpowiednio zmodyfikowaną wersję Wf2.

Wersje pozostałych źródeł to dowolne próby czę­ściowego lub zupełnego ujednolicenia odpowie­d­nich fragmentów t. 170 i 171.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 181-187

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma bemoli obniżających a1 na as1 w t. 181 i 184-187 oraz a na as w t. 183 i 186-187. Te oczywiste niedokładności poprawiono już w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 190

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed a2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 193

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

es2 w A (→Wf→Wa,Wn1→Wn1a,Wn2)

TGTU = 6. ósemka es2

d2 w Wn3 (→Wn4)

zamiast es2.                ! miniat: wycinek Wn3 jak war_11
..

Dokonana kilkanaście lat po śmierci Chopina zmiana autentycznego es2 na d2 jest oczywiście dowolna. Trudno stwierdzić, co właściwie skłoniło adiustatora Wn3 do jej wprowadzenia – przekonanie (nieuzasadnione) o obowiązywaniu akordu g-moll jako podstawy harmonicznej czy niemożność znalezienia wygodnego palcowania (jest przecież kilka możliwości).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 193

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d1 w A

es1 w Wf (→Wn,Wa)
..

Wersja A jest zdaniem redakcji błędem, na co wskazuje porównanie z analogicznym, pod względem struktury interwałów identycznym zwrotem w t. 93. W każdym razie autentyczna korekta Wf musi być uznana za definitywne odrzucenie tej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf