mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 228-229

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Notacja chromatyczna A jest w charakterystyczny sposób niedokładna – Chopin pominął  przy dolnej nucie 1. oktawy t. 228 (H1) oraz znaki przy dolnych nutach sekst na 4. ósemce obu taktów (odpowiednio as2 i fis2). Zwraca też uwagę  ostrzegawczy przed f2, ale nie ósemkę wcześniej przed f1. W Wf uzupełniono tylko  przed H1.
W Wn i Wa do wersji Wf dodano pozostałe niezbędne znaki, a w Wn także ostrzegawcze kasowniki przed f1 i f3. Pierwszy z nich dodano również w Wa2 (→Wa3), co daje wersję przyjętą w tekście głównym.
Patrz też uwagi w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 229

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wa1 (→Wa2) przeoczono kasowniki przed oktawą na 3. ćwierćnucie. Błąd poprawiono w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 230

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A Chopin pominął  przed dolną nutą 1. oktawy l.r. (Fis). Znak dodano w Wf (→Wn,Wa). W partii pr.r. A ma znak ostrzegawczy tylko przed es1. W tekście głównym dodajemy także kasowniki przed c1 i c2; dodano je również w Wn, a także, stopniowo, w Wa – przed c1 w Wa2 (→Wa3), przed tylko c2 w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Przed es3 w 4. ósemce Wf (→Wn) ma  (ostrzegawczy?). Ta niepotrzebna adiustacja (w A nie ma tego znaku!) jest najprawdopodobniej efektem nieporozumenia lub pomyłki przy korygowaniu innego błędu – w Wf widać w tym miejscu ślady usuwania nuty g3 (wydrukowanej bez potrzebnego na tej wysokości ). Korektor – być może nawet Chopin – widząc oktawę z  tylko przed dolną nutą, mógł w pierwszym odruchu dodać drugi , zwłaszcza jeśli przed chwilą dopisywał bemole w partii l.r. Po zorientowaniu się, że chodzi tu o błąd tercjowy, oznaczył zmianę wysokości nuty, co sztycharz zrealizował, przenosząc główkę wraz z . Zbędnego znaku nie uwzględniono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 247-248

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuku w A (→Wf)

! miniat: wycinek kombinowany A, od akordu 247 do akordu 248, tylko dolna 5-linia.                     TGTU = Tu bez kliszy 

Łuk g1-fis1 w Wn i Wa

EZnieU na 2 linijkach
..

Czwarty łuk, dodany w Wn i Wa to niemal na pewno dowolna adiustacja, niejednokrotnie spotykana w utworach Chopina, polegająca na "kompletowaniu" łuków pomiędzy akordami – przykładowo, jeśli tak jak tu, 3 łuki łączą dwa czterodźwięki, uznawano to za błąd i dodawano "brakujący" łuk (por. np. Mazurek D op. 33 nr 3, t. 8-9 i analog. lub H op. 41 nr 2, t. 4-5 i analog.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn