mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 31

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w Wn1, odczyt dosłowny

Wn1 pionowy łuk

Łuk od przetrzymanej przednutki w Wf, odczyt dosłowny

Bez znaków w Wa i Wn2

Wn2, Wa przednutka EZnieU1

Arpeggio w Wn1 i Wf, prawdopodobna interpretacja kontekstowa

red TGTU
..

Pisownia Wn, w której łuk biegnie od przednutki do dolnej nuty oktawy, jest formalnie poprawna i oznacza równoczesne uderzenie oktawy po przednutce. Takie samo jest znaczenie notacji Wa i Wn2, w których wszelkie łuki pominięto (zapewne przypadkiem). Za poprawny można uważać także zapis Wf, oznaczający arpeggio rozpoczęte od górnej nuty. Jednak porównanie z notacją Wf w analogicznych t. 57 i 290, w któ­rej pionowy łuk umieszczony bezpośrednio przed oktawą oznacza z pewnością arpeggio, skłania do uznania zbliżonego łuku w omawianym takcie za niedokładnie odtworzony i w zamyśle Chopina również oznaczający arpeggio oktawy. Wykona­nie wszystkich trzech analogicznych miejsc jest wówczas takie samo – przednutka i arpeggio­wana oktawa. Wersję tę, tworzącą analogię ryt­miczną z t. 27, proponujemy zatem w tekście głównym.
Trudno powiedzieć, dlaczego w Wa nie powtórzo­no łuków za Wf. Mogło to być przeoczenie lub celowe pominięcie znaków, których prawidło­wo­ści sztycharz nie był pewien – pionowe łuki Wf pominięto w Wa jeszcze kilkukrotnie w tej i w analogicznych frazach (t. 53-59, 103-109, 286-292).

Zgodnie z wyjaśnieniem w t. 27, proponujemy arpeggio, które w zapisie Chopina często przyjmowało postać pionowego łuku. Trudno powiedzieć, dlaczego w Wa nie umieszczono znaku za Wf. Być może było to przeoczenie sztycharza, choć w tym miejscu i w analogicznych (t. 53-59, 103-109, 286-292) Wa wielokrotnie pominęło pionowe łuki w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Arpeggio – pionowy łuk

t. 31

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 przeoczono chorągiewkę ósemkową przy 2. oktawie pr.r., f-f1. W Wa1 powtórzono ten błąd, a ponadto pominięto kropki przedłużające oktawę es-es1 na początku taktu. Mimo błędów, w obu wydaniach właściwy rytm wynika w zasadzie jednoznacznie z umiejscowienia obu oktaw względem partii l.r. Wszystkie błędy poprawiono w Wf2 i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 35-40

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Tak jak w t. 13-15, oktawy na początku t. 35-38 i na 2. mierze t. 39-40 są w Wf (→Wa) zapisane w ten sposób, że cała oktawa objęta jest laseczką ósemki dolnego głosu, a tylko górna nuta ma dodatkową laseczkę ćwierćnutową. Jest to z pewnością błąd, czego dowodzą kropki przedłużające obie nuty oktaw w t. 37-40. W tekście głównym przyjmujemy niewątpliwie prawidłową notację Wn.
W Wa pominięto dodatkową (górną) laseczkę w t. 36.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 40

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

fisis2-fisis3 w Wn, Wf i Wa2 (→Wa3)

fis2-fis3 w Wa1
..

Wersja Wa1 to zapewne przeoczenie sztycharza. Nic nie wskazuje na jej autentyczność.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 43-44

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Tak jak w t. 17-18, w Wf (→Wa) oktawy partii l.r. od 2. miary t. 43 do końca 1. miary t. 44 zapisane są w uproszczony sposób z użyciem wskazówki con 8va.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Skrótowy zapis A