mUltimate Chopin

op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KF

t. 27-28

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Łuki A (odczyt dosłowny→Wf→Wa)

!!!   miniat: Corel,jw.                wg miniatury = EZnieU prawy koniec + dorobić drugi łuk od szesnastki a1

Łuki KF (→Wn)

według miniatury = EZnieU1 prawy + dorobić od ćwierćnuty e1

Łuki WfD, możliwa interpretacja

analogicznie do poprzednich

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU prawy koniec
..

Łukowanie A w t. 26-27 jest niejednoznaczne – poprowadzony nad nutami łuk w t. 26, ostatnim w linii, wskazuje zdecydowanie na kontynuację, czego nie potwierdza początek t. 27, w którym wpisane jest tylko dokończenie pierwotnego (skreślonego w t. 26) łuku, umieszczonego pod nutami. Zarówno pozostawienie nieskreślonego dokończenia dolnego łuku, jak i brak kontynuacji górnego świadczy o tym, że po dokonaniu zmian w t. 26 Chopin nie skontrolował już łuków w t. 27. Celem tych zmian było zaś, zdaniem redakcji, po­łączenie nowego łuku w t. 26 z łukiem biegną­cym dalej, aż do końca frazy w t. 31, zgodnie z niebudzącym wątpliwości łukowaniem analo­gicznej frazy w t. 8-13. Stąd w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad t. 26-31. Interpre­tację tę zdaje się potwierdzać dopisek w WfD – znak nad 2. połową t. 27 można bowiem odczy­tać jako przedłużenie łuku w kierunku jego wcześniejszego rozpoczęcia od przetrzymanej punktowanej ósemki h1 (daje to zapis prakty­cz­nie równoważny ciągłemu łukowi).
W Wf (→Wa) łuki A zinterpretowano w najprost­szy sensowny sposób, co można uważać za do­pu­szczalny wariant. Natomiast wyraźnie sprze­cz­ne z A łukowanie KF (→Wn) jest z pewnością nieautentyczne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 31

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

F w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.                         TGTU = 2 x F

D w KF (→Wn)

zamiast F, 2 x
..

Brak widocznych poprawek w KF dowodzi pomyłki Fontany. Gdyby Chopin chciał powtórzyć w tym takcie figury z poprzedniego, zapewne oznaczyłby go skrótowo znakiem •/•. Zdaniem redakcji, błąd ten powstał raczej wskutek przepisania wersji poprzedniego taktu, niż jako typowy błąd tercjowy, gdyż brak tu podstawowej przesłanki tego typu błędów, jaką stanowi podobieństwo graficzne nut umieszczonych w otoczeniu kilku równoległych linii – F leży pod pięciolinią, a D pod linią dodaną, dopisaną i krótką (patrz jednak t. 72).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy KF

t. 32

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Akcent nad ósemką g w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, początek biegnika, tylko górna 5-linia.                           EZTU = duża główka i akcent

Drobna ósemka g w KF (→Wn)

Tu bez kliszy 
..

Różnica wielkości główek nutowych między 1. nutą taktu a następnymi jest w KF zbyt mała, by uznać ją za znaczącą, co tłumaczy dlaczego w Wn 1. nuta nie został wyróżniona wielkością. Kopista pominął także dotyczący jej akcent.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 35

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Akcent długi w A (→Wf)

!!!   miniat: odpowiedni wycinek, tylko górna 5-linia.                   TGTU

Bez znaku w KF (→Wn)

Krótki akcent w Wa

zamiast długiego
..

Brak akcentu w KF (→Wn) jest z pewnością skutkiem przeoczenia kopisty. Krótki akcent w Wa to adiustacja typowa dla tego wydania, w którym większość akcentów długich interpretowano jako znaki diminuendo lub krótkie akcenty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Błędy KF

t. 41-42

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

    w A (→Wf→Wa) i interpretacja kontekstowa KF

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko dolna 5-linia.                   TGTU = Ped na początku 41

   w Wn

TGTU + EZnieU
..

W KF Fontana pominął znak  na początku t. 41, pozostawiając samotną gwiazdkę  na końcu t. 42. W Wn uzupełniono pedalizację, jednak wobec różnych figur l.r. w tych taktach dodano w każdym z nich osobny pedał. Widoczne w A skreślenie znaku  na końcu t. 41 dowodzi, że Chopin świadomie połączył je pedałem. Skreślenia tych znaków w podobnych sytuacjach występują także na końcu t. 9, 20 i 54.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Błędy KF