Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 12

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Takt ten został w A w całości skreślony i wpisany ponownie na sąsiednich pięcioliniach – pr.r. nad skreśleniem, lewa – pod. W możliwej do odczytania wersji pierwotnej zachowana jest regularność postępu ósemek pr.r. i pozycji 1. akordu l.r., a nuty f1 są zapisane enharmonicznie jako eis1: .
Poprawki były wprowadzone przed wpisaniem oznaczeń wykonawczych – w skreślonej wersji nie było akcentu, kropek staccato, łuku, kreseczek wyznaczających zakres crescendo ani pedalizacji. Nie było również  przywracającego h1 na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii , Zmiany linii głównej

t. 13

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W tekście głównym dodajemy krzyżyki ostrzegawcze przed fis1 i dis2. Pierwszy z nich dodano również w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 15

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Dolna nuta 2. ćwierćnuty dolnego głosu pr.r. jest w KF zapisana zbyt nisko, tak iż w Wn1 odczytano ją jako e1. Oczywisty błąd skorygowano w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF , Błędy powtórzone Wn

t. 17

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

dis1 w A (→KF,WfWa) i Wn2 (→Wn3)

! miniat: wycinek, 1. miara, tylko górna 5-linia.
TGTU = na początku taktu dolna ćwierćnuta dis1

e1 w Wn1

..

Wersja Wn1 jest z pewnością skutkiem pomyłki sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 23

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Dopisany w KF najprawdopodobniej ołówkiem  obniżający cis2 na c2 jest późniejszym dodatkiem H. Scholtza. Trzeba podkreślić, że przeoczenie tego  przez Chopina jest bardzo mało prawdopo­dob­ne – tego rodzaju pominięcie znaku definiu­jącego dźwięk nowo wprowadzanej tonacji jest w muzyce Chopina czymś absolutnie wyjątkowym, a tym bardziej w omawianym miejscu, w którym Chopin zadbał o precyzyjną notację, sygnalizując ostrzegawczym krzyżykiem powrót gis1 po kilku taktach obowiązywania g1. Scholtz wprowadził wersję z c2 – całkowicie dowolną – w redagowa­nym przez siebie wydaniu Preludiów (Peters, Lipsk 1879), spopularyzowały ją także inne późniejsze wydania zbiorowe, m.in. redagowane przez ucznia Chopina, Karola Mikulego (Kistner, Lipsk 1879) i kilka dwudziestowiecznych urteks­tów (!). Powodem mogła być chęć uniknięcia ukośnego brzmienia cis2 w t. 23 z c1 w t. 24, jednak zdaniem redakcji, nie uzasadnia to do­statecznie takiej ingerencji w zapis Chopinowski. Patrz też uwaga w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach