mUltimate Chopin

op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 3-5

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

3 łuki w A (→KF,Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, tu któreś Wf, t. 3-4 i początek 5, w t. 3-4 może być tylko pr.r.                          EZTU = 2 łuki w t. 3-4 + lewy koniec w t. 5

Ciągły łuk w Wn

EZnieU lewy koniec
..

Ciągły, sześciotaktowy łuk Wn to jeden z jaskrawszych przykładów dezynwoltury, z jaką sztycharze Breitkopfa nierzadko traktowali Chopinowskie łukowanie – por. charakterystykę Wn1 w I części Koncertu f op. 21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 6-7

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do ais w źródłach

EZnieU prawy koniec w t. 6

Łuk do gis proponowany przez redakcję

!!!   miniat: tu corel, 3. miara t. 6 i półnuta gis na górnej pięciolinii, tylko górna 5-linia.                    EZTU prawy koniec t. 6 i końcówka t. 7
..

Łuk w źródłach dochodzi tylko do ostatniej szes­nastki t. 6. Porównanie z analogicznymi sytua­cjami w t. 2-3, 10-11 i 14-15 dowodzi, że jest to niemal na pewno skutek niedokładności A.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 7-8

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk w A

!!!   miniat: wycinek.                   TGTU = łuk

Bez łuku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Nieduży łuk łączący trylowaną ćwierćnutę z ósemką rozpoczynającą następny takt przeoczono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF

t. 8

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do 2. miary w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: wycinek                            EZTU = laska w t. 7, łuk, nuta, laska i akcent w t. 8

Łuk do 3. miary w Wf (→Wa) i Wn

EZnieU
..

W A nie jest jasne, czy łuk obejmuje dis1 na 2. mierze taktu, czy celuje w gis1 na 3. mierze. Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna – łuk symetrycznie obejmuje uderzenia na 2. mierze obu taktów, co przemawia za symetryczną interpretacją jego obu końców, a skoro początek łuku niewątpliwie przypada na 2. miarę taktu, to tak samo należy odczytywać równeż jego koniec. Tak to też zinterpretował i jednoznacznie zapisał Fontana w KF, co jednak zlekceważono w Wn.. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 10-11

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Łuk do fis w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek, koniec t. 10 i ten skreślony, obie pięciolinie.                        TGTU

Łuk do gis w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

krótszy – do ostatniej szesnastki t. 10
..

Zakończenie łuku w A jest niejasne – łuk dochodzi mniej więcej do połowy skreślonej, pierwotnej wersji t. 11 (prawdopodobnie zapisana została tylko partia pr.r.). Może to więc oznaczać łuk sięgający dalej niż koniec t. 10 albo łuk nie dochodzący do fis w t. 11. Zarówno w KF, jak i Wf przyjęto tę drugą interpretację, być może w przekonaniu, że skreślenie dotyczy także końcówki łuku przypadającej na t. 11. Zdaniem redakcji, dwa łuki dochodzące w A wyraźnie do półnuty kończącej pasaż (t. 3 i 15) zdecydowanie przemawiają za analogiczną interpretacją notacji A w omawianym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A