op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
|
!!! miniat: wycinek, tu któreś Wf, t. 3-4 i początek 5, w t. 3-4 może być tylko pr.r. EZTU = 2 łuki w t. 3-4 + lewy koniec w t. 5 |
|
|
Ciągły łuk w Wn EZnieU lewy koniec |
Ciągły, sześciotaktowy łuk Wn to jeden z jaskrawszych przykładów dezynwoltury, z jaką sztycharze Breitkopfa nierzadko traktowali Chopinowskie łukowanie – por. charakterystykę Wn1 w I części Koncertu f op. 21.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki
