Zagadnienia : Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych
t. 3
|
Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll
..
Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodobniejsze, że brak przywracającego es1, co dałoby na końcu taktu e1, jest jednym z licznych tego typu przeoczeń Chopina – patrz np. uwaga do t. 8 i 12, a także do Preludiów A nr 7, t. 13 czy f nr 18, t. 8. Uważamy zatem, że bemole wpisane lub dopisane w ASz, KGS i WfS definiują lub przywracają tu jedyny poprawny tekst, który przyjmujemy tym samym jako główny. Wersja z e1 zajęła jednak trwałe miejsce w historii muzyki, np. jako temat wariacji Feruccia Busoniego (BV 213a) i Sergiusza Rachmaninowa (op. 22). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Dopiski WfS |
|||||||
t. 12
|
Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll
..
W wersji przeznaczonej do druku, a także w ASz, Chopin nie podał wskazówki, jak duże ma być końcowe crescendo. Określenia takie znajdują się jednak w AB i KGS, a także w WfD. W tekście głównym proponujemy (w formie wariantowej – w nawiasie) wpisane przez Chopina do WfD, jako jedyne pochodzące bezpośrednio od kompozytora uzupełnienie tekstu A (→Wf). Zdaniem redakcji, wysokie prawdopodobieństwo autentyczności cechuje również w KGS, co jest konsekwencją długoletniej, bliskiej zażyłości kopistki z Chopinem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |