Zagadnienia : Niedokładności Wn
|
t. 9-12
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Brak kreseczek wyznaczających zakres crescenda to częsta niedokładność Chopinowskich pierwszych wydań. Trudniej natomiast ocenić przedłużenie ich zakresu w Wf (→Wa). Adiustator lub sztycharz mógł za naturalny koniec crescenda uznać oznaczenia t. 12-13 ( kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wf |
|||||||||||
|
t. 25-26
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Szczupłość miejsca pomiędzy pięcioliniami powoduje, że w A nie jest oczywiste, której partii ma dotyczyć 6 umieszczonych tam akcentów długich. Powoduje to także wątpliwość co do ich liczby – znaki dotyczące partii pr.r. można by objąć działaniem znaków powtórzenia, użytych do oznaczenia 2. i 4. grupy trzydziestodwójek. Tak też zinterpretowano to we wszystkich wydaniach, drukując 8 znaków. Zdaniem redakcji akcenty, w liczbie 6, z pewnością mają uwydatnić głos tenorowy utworzony przez najwyższe nuty oznaczonych nimi figur l.r. Zmiana wszystkich lub niektórych akcentów na krótkie to częsta dowolność Chopinowskich pierwszych wydań. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
) i potraktować brak kreseczek jako niedopatrzenie kompozytora. Rozumowanie to nie jest jednak tak oczywiste, jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać – po opartej na nucie pedałowej f, wznoszącej się progresji t. 9-10, następne półtora taktu przynosi raczej chwilowe odprężenie za sprawą opadającej sekwencji półtaktowych kadencji. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy wersję 
