mUltimate Chopin

op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

Jako 3. ósemkę Wn1 ma c2 (z ). Kasownik na tej wysokości niczego nie kasuje, pozbawia natomiast koniecznego podwyższenia 6. i 9. ósemkę, co wskazuje na błąd tercjowy, niezależnie od zgodnej wersji pozostałych źródeł. Pomyłkę poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

 pod 6. ósemką w A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.
EZnieU

 pod 5. ósemką w A (inne odczytanie→KF)

EZnieU1

 na 3. miarę w A (możliwe odczytanie→Wf→Wa)

EZTU bez nawiasów z zawartością, czyli gwiazdka i Ped dookoła nawiasu

 na 2. miarę w Wn

EZnieU2

[ ] proponowane przez redakcję

EZTU

 na 3. miarę, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU3
..

Umiejscowienie w A (→KF) drugiego znaku  w tym takcie budzi wątpliwości. Znak umieszczony jest pod 2. i 3. ósemką środkowej trioli (ze względu na poprawkę 2. ósemki znajdują się one bardzo blisko siebie), a można też go przypisać 1. nucie 3. trioli. (wersja Wn jest niemal na pewno sprzeczna z zamysłem Chopina). Zdaniem redakcji, w A znak wydaje się łączyć raczej z f na 6. ósemce taktu, a w KF z h na piątej. Wraz z wersją Wf wyczerpuje to możliwości bezpośredniej interpretacji tego zapisu. Redakcja proponuje jeszcze dwa rozwiązania, wywiedzione z jednoznacznej, autentycznej pedalizacji podobnych zwrotów w t. 5 i 17.
Podobnie w t. 39.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 8

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed 3. ósemką l.r. as i 6. ósemką pr.r. as1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 9-12

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Bez pedalizacji w A (→Wf1,KF→Wn)

!!!   miniat: t. 9, tylko dolna 5-linia, wycinek.
Tu bez kliszy 

    w Wf2 (→Wa)

Ped na początku t. 9 i gwiazdka na końcu 12
..

Czterotaktowy pedał dodany w Wf2 (→Wa) jest z pewnością błędny – por. autentyczną pedalizację t. 1-4. Być może chodziło o ogólne wskazanie typu con pedale, które prawdopodobnie Chopin niekiedy stosował w postaci pojedynczego znaku  (por. np. Etiudę Es op. 10 nr 11, t. 3-4). Ponieważ udział Chopina w korekcie Wf2 jest niepotwierdzony, w tekście głównym zachowujemy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 12

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

c w źródłach

!!!   miniat: wycinek, 3. miara t. 12 + 1. miara 13, tylko dolna 5-linia.                     TGTU = 7. ósemka c 

es, alternatywna propozycja redakcji
..

Istnieją przesłanki, by podejrzewać, że występujące we wszystkich źródłach c może być postawione pomyłkowo zamiast es:

  • w połączeniu z następnym taktem powstają kwinty równoległe w skrajnych głosach c-g2 i ces-ges2,
  • brak pedalizacji w t. 9-12, sugeruje, iż Chopin przeiwdywał tu taki sam przebieg harmoniczny, jak w t. 1-4,
  • możliwy jest lapsus calami Chopina, polegający na uprzedzeniu 1. nuty następnego taktu (por. komentarz do Preludium Fis op. 28 nr 13, t. 32).

Stwierdzenia powyższe nie przeważają jednak szali prawdopodobieństwa na stronę błędu kompozytora:

  • niewątpliwe od strony źródłowej kwinty równoległe w głosach skrajnych zdarzają się u Chopina, zwłaszcza gdy akordy mają dźwięk wspólny, a przynajmniej jeden jest dysonujący, np. w Preludium e nr 4, t. 3-4 czy Scherzu E op. 54, t. 55-56,
  • w oznaczeniach pedalizacji w tym Preludium zdarzyło się Chopinowi w A kilka niedokładności, a nawet wyraźnych pomyłek, co wskazuje na prawdopodobny pośpiech przy jej zapisywaniu, a tym samym osłabia moc opartych na niej argumentów.

Dlatego w tekście głównym pozostawiamy występujące w źródłach c, zaś zakładającą pomyłkę Chopina wersję z es proponujemy jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy