mUltimate Chopin

op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

  w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, tylko dolna 5-linia, te takty bez palców.              EZTU

  w Wf (→Wa)

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2

Bez znaków w KGS
..

Zakres widełek  w t. 1 jest w A trudny do ustalenia – górne ramię jest znacznie krótsze niż dolne. Zdaniem redakcji, zamierzony przez Chopina był zakres wyznaczony górnym ramieniem, napisanym jako pierwsze. Jest to zgodne z dynamiką wynikającą w naturalny sposób z kształtu linii melodycznej i tak też to odtworzył Fontana w KF (→Wn). Interpretację tę uwiarygadniają także zakresy widełek  w analogicznych t. 3 i 9 (a także 23), w których zakres górnego ramienia pozostaje stały w przeciwieństwie do znacznej i raczej przypadkowej zmienności dolnego. Różnice długości znaku  w t. 2 mają charakter niedokładności (w KF, bez wpływu na znaczenie) lub rutynowych adiustacji (w wydaniach).

W KGS pominięto olbrzymią większość znaków dynamicznych – oprócz dwóch  w t. 13-14. Zdaniem redakcji jest to niedopatrzenie kopistki.

Podobne problemy i różnice występują w następnych, podobnych t. 3-5, 9-11 i 23-24.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 5

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

 w KF

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

  w Wa

EZnieU2

Bez znaku w KGS
..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 7

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

Przed g1 źródła mają , jak w poprzednim takcie. Nie jest on tu potrzebny i w tekście głównym go pomijamy.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 12-14

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Bez znaków w A (→KF→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 12 i 2 miary 13, obie pięciolinie.            Tu bez kliszy 

Kasowniki w Wf (→Wa), Wn2 (→Wn3) i KGS

6 kaso C w obu rękach
..

Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów.
Kasowniki widoczne w KF to pochodzący z lat siedemdziesiątych XIX w. dopisek H. Scholtza. Zmiana wprowadzona w Wn2 mogła zostać zaczerpnięta z Wf lub być wynikiem trafnej analizy struktury harmonicznej utworu przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 15

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed cis1. Znak dodano również w Wa2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne