mUltimate Chopin

op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 15

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

W Wn1  podwyższający a1 na ais1 umieszczony jest błędnie na wysokości g1. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 16-17

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

W A, z powodu wielokrotnych poprawek-kreśleń ostateczna wersja partii pr.r. jest w tych taktach zapisana na sąsiedniej pięciolinii, gdzie również widoczne są kreślenia. Większość skreślonego zapisu daje się odczytać, można w szczególności stwierdzić, że żadne poprawki nie dotyczyły  górnego głosu, a w wielu miejscach jedna ze skreślonych wersji była identyczna z ostateczną. Świadczy to o wahaniach Chopina.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu

t. 19

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

cis1-fis1 w A

!!!   miniat: wycinek, ta grupa, tylko górna 5-linia.                EZTU = kwarta cis1-fis1 na 2

cis1-g1 w KF (→Wn), Wf (→Wa) i KGS

EZnieU
..

Jako 2. ćwierćnutę dolnego głosu podajemy cis1-fis1 według A. Występujące w pozostałych źródłach cis1-g1 to prawdopodobnie pomyłka – zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf – którą mogły sprowokować dwa czynniki:

  • podobieństwo t. 19 i 20;
  • nieco wyższe, mogące sugerować g1, położenie górnej nuty dwudźwięku w A. Sugestię wzmacnia przesunięcie poziome dolnego głosu względem ais1 górnego, tak jakby miały one tworzyć interwał sekundy. Przejrzenie pod tym kątem całego Preludium uświadamia jednak, że podobne przesunięcia pojawiają się jako drobna niedokładność bez związku z interwałem sekundy – por. 2. miarę t. 1, 3 czy 15. Co więcej, tam gdzie Chopin od razu, bez poprawek zapisał akord cis1-g1-ais1, dolny głos wpisał po lewej, a nie po prawej stronie ósemki górnego głosu (t. 15 i 20).

Za tym, że Chopin miał tu na myśli fis1, przema­wia również argument natury stylistycznej – w analogicznym t. 15, mającym na 3. mierze akord h-moll (tak jak omawiany takt, a inaczej niż podobne t. 16 i 20) użyto fis1. Z drugiej strony, brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych sugeruje, że Chopin akceptował na lekcjach wersję z g1, którą można tym samym traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładna wysokość nut A , Błędy KF