KFI - Kopia Fontany I
Kopia Fontany wcześniejszej redakcji Preludium.
A - Autograf
Autograf czystopis wszystkich 24 preludiów, przeznaczony na podkład dla pierwszego wydania francuskiego.
KF - Kopia Fontany
Kopia A sporządzona przez Juliana Fontanę, przeznaczona na podkład dla pierwszego wydania niemieckiego.
Wf - Wydanie francuskie
Ad. Catelin et Cie, Paryż, numer wydawniczy Ade. C. (560) et Cie:
Wf1 ‒ pierwsze wydanie francuskie, VIII 1839,
Wf2 – drugi nakład Wf1, (VIII⇒) 1839.
Brandus et Cie, Paryż, numer wydawniczy B. et Cie 4594.:
Wf3 = Wf2 ze zmienionym numerem wydawniczym, XII 1846.
Trzy egzemplarze lekcyjne z naniesieniami Chopina:
WfD – egzemplarz Wf2 Camille
O'Méara-Dubois,
WfJ – egzemplarz Wf2 Ludwiki Jędrzejewicz,
WfS ‒ egzemplarz Wf2 Jane Stirling.
Egzemplarz lekcyjny, w tym Preludium bez naniesień:
WfSz – egzemplarz Wf2 Marii Szczerbatow.
Wn - Wydanie niemieckie
Filiacja źródeł
Źródło dodatkowe
AM – autograf fragmentu (t. 65-72), wpisany do albumu Ignacego Moschelesa z datą „Paryż, 9 listopada 1839” (British Library, Londyn). Nad Preludium wpisany jest fragment (4 i pół taktu) melodii tematu II części Sonaty na 4 ręce, op. 47 Moschelesa.
Zasady tworzenia tekstu głównego
Preludiów op. 28
Za podstawę przyjmujemy A. W kilku miejscach, w których można podejrzewać błąd Chopina, porównujemy A z oddzielnymi rękopisami poszczególnych Preludiów. Bierzemy pod uwagę noszące ślady opracowywania z Chopinem egzemplarze lekcyjne.