mUltimate Chopin

op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 27-28

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: jw.          EZTU

  w KF

EZnieU

  w Wf (→Wa)

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2
..

Oba znaki  mają w A górne ramię wyraźnie dłuższe niż dolne. Przyjmujemy zakres górnego ramienia, pisanego jako pierwsze, zgodny ze staranniej zapisanym znakiem w podobnym t. 26. Stosunkowo nieznaczne niedokładności w odtworzeniu znaków   w KF zosta­ły wyolbrzymione w Wn, w którym starano się wypełnić znakami całe takty. Podobną manierę, choć tylko w t. 27, prezentuje również Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niejasne widełki A , Niedokładności KF

t. 32

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Akcent długi w A (→KF→Wn)

! miniat: wycinek, ten akord, tylko dolna 5-linia.    TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wa)
..

Znak w A ma wszystkie cechy akcentu długiego, co odtworzono w KF (→Wn), ale nie w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 32

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

 w A (odczyt dosłowny→Wf,KF→Wn)

! miniat: wycinek, ta grupa szesnastek, tylko górna 5-linia i znak.                      widły jak EZnieU1 w t. 33

2 krótkie akcenty w Wa

jak EZnieU2 w następnym takcie

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

TGTU
..

Znak  w A sięga praktycznie do ostatniej szesnastki taktu i tak go odtworzono w większości pozostałych źródeł. Zdaniem redakcji, w tym kontekście Chopin mógł mieć na myśli tylko akcent długi, jak to 4 razy jednoznacznie zapisał w następnym takcie. W Wa uznano – również prawdopodobnie na podstawie znaków w następnym takcie – że chodzi o akcent, który podano osobno dla prawej i lewej ręki. Patrz też uwaga w t. 33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 33

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

4 akcenty długie w A (→Wf)

! miniat: wycinek.                EZTU

4  w KF

EZnieU

4 dłuższe  w Wn

EZnieU1

8 krótkich akcentów w Wa

EZnieU2
..

Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 40

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Kropka staccato w A

! miniat: ten akord, wycinek, tylko dolna 5-linia
TGTU

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Widoczną w A kropkę staccato nad akordem zlekceważono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF