Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 36-38
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W Wf1 ćwierćnuty wewnętrznego głosu pr.r. umieszczone są pomiędzy kolejnymi ósemkami górnego głosu, bliżej poprzedniej niż następnej, z którą mają być uderzane. Może to wywołać wątpliwości odnośnie do synchronizacji obu głosów:
W Wf2 ćwierćnuty pr.r. przesunięto tak, by wyraźnie łączyły się z następnymi, nieparzystymi ósemkami. Różnicy tej, przy uważnym odczytaniu nie wpływającej na brzmienie, nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wf |
|||||||
t. 57-59
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Łuk wpisany w A pod t. 48-58 dochodzi mniej więcej do połowy tego ostatniego (takty te są tylko zamarkowane i nie zawierają nut). Po uwzględnieniu zawartości tego taktu otrzymujemy łuk do oktawy Dis-dis. Można wszakże wątpić, czy rzeczywiście taka była intencja Chopina. Niewykluczone bowiem, że kompozytor nie skonfrontował łuku z faktycznym tekstem partii l.r., a jedynie powtórzył znak z jednorodnej partii pr.r. Dlatego w tekście głównym proponujemy odpowiadający zapisowi analogicznych t. 41-43 łuk do t. 59. Odczytany dosłownie łuk A można uważać za wariant, natomiast jeszcze krótszy łuk KF (→Wn) jest powtórzeniem błędnego, niekompletnego łuku tych źródeł w analogicznych t. 41-43. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf |
|||||||
t. 70
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Wersja A (→KF→Wn1) może się wydawać błędna:
Każdy z tych argumentów można jednak skontrować:
Do tekstu głównego przyjmujemy zatem wersję z napisanym przez Chopina bardzo wyraźnym dis1. Wersja z e1 pojawia się wprawdzie tylko w źródłach niepewnej autentyczności (Wf i Wn2), ale znajdowała się pierwotnie także w A, a ponadto brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych świadczy o akceptowaniu jej przez Chopina na lekcjach. Można ją tym samym traktować jako równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
|||||||
t. 81-83
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Moment puszczenia pedału wskazanego na początku t. 81 nie został w A określony. Mogło to być zamierzone przez Chopina, gdyż tam gdzie dobrze brzmi stopniowe puszczanie pedału, Chopin niejednokrotnie pomijał znak (por. np. Walc cis op. 64 nr 1, t. 15 czy Koncert f op. 21, cz. III, t. 117-120). Z drugiej strony, prawdopodobieństwo przeoczenia jest dość wysokie ze względu na układ tekstu w A – następne wpisane oznaczenie pedalizacji i poprzedzający je t. 83 znajdują się w następnej linijce, co sprzyja różnego rodzaju niedokładnościom. W praktyce zdjęcie pedału można tu sobie wyobrazić zarówno analogicznie do t. 77, a więc przed 4. miarą taktu, jak i na końcu t. 83. To ostatnie rozwiązanie nie wymaga właściwie uzupełniania zapisu, dlatego zaproponowane w tekście głównym dwa znaki [] w t. 81 i 83 wskazują odpowiednio najkrótsze i najdłuższe z możliwych przetrzymanie pedału, niewynikające w naturalny sposób z notacji Chopinowskiej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |