Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W tekście głównym pomijamy dodatkowy łuk, będący częścią oznaczenia grupy nieregularnej – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. Podobnie w t. 23 i 79. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Łuki "triolowe" |
|||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Ciągły łuk KF (→Wn) to błąd kopisty – łuki w A są wyraźnie rozdzielone, a ich kształt nie wskazuje na chęć połączenia. W Wf t. 4 kończy linijkę tekstu, a łuk w t. 4 sugeruje kontynuację, czego w zasadzie nie potwierdza łuk w t. 5 (por. początek następnej linii w Wf). W całości jednak notacja Wf może być myląca, co tłumaczy obecność ciągłego łuku w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KF |
|||||
t. 15-16
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Łuki w A są niewątpliwie rozdzielone po 1. nucie t. 16, podobnie jak 4 takty wcześniej. Notacja może być jednak myląca – końcowa, położona nad t. 15 część łuku jest bardzo słabo widoczna (kończący się atrament), a nowy łuk w t. 16 zaczyna się bardzo płasko. W rezultacie prawidłowe odczytanie zapisu wymaga jego starannej analizy, a spieszący się Fontana mógł źle ocenić moment rozdzielenia łuków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF |
|||||
t. 17-18
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Wersja KF (→Wn) to skutek błędnej lub nieprecyzyjnej notacji KF, w której t. 17 jest ostatni w linii, a łuk tylko nieznacznie wykracza poza szesnastkę des2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KF |
|||||
t. 19
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Łuki A na przejściu do nowej linii są niejasne – koniec łuku w t. 19 sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza początek łuku w t. 20. Przy czym zarówno w t. 19, jak i 20 interpretacja nie jest oczywista – przeciągnięcie łuku poza kreskę taktową w t. 19 jest mniejsze niż linijkę wyżej czy niżej, a łuk w t. 20 zaczyna się wprawdzie po 1. nucie, ale jego płaski kształt sugeruje kontynuację. Podobne sytuacje występują przy przejściach do nowej linii w t. 12-13 i 21-22. Wypadają one jednak wewnątrz fraz, a końcówki łuków w t. 12 i 21 są tak sugestywne, że nie ma wątpliwości, iż chodzi o kontynuację łuków. Ponieważ w omawianym miejscu rozpoczyna się nowa fraza (por. łuk w t. 5), proponujemy dwie interpretacje A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »