Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 4

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuk w źródłach

!!!   miniat: wycinek, ta grupa, tylko górna 5-linia.
EZnieU

Bez łuku, propozycja redakcji

..

W tekście głównym pomijamy dodatkowy łuk, będący częścią oznaczenia grupy nieregularnej – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. Podobnie w t. 23 i 79.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Łuki "triolowe"

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Rozdzielone łuki w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek, 4. miara t. 4 i 1. miara t. 5, tylko górna 5-linia.                        TGTU = 2 łuki

Ciągły łuk w KF (→Wn) i Wa

nad całą linijką

..

Ciągły łuk KF (→Wn) to błąd kopisty – łuki w A są wyraźnie rozdzielone, a ich kształt nie wskazuje na chęć połączenia. W Wf t. 4 kończy linijkę tekstu, a łuk w t. 4 sugeruje kontynuację, czego w zasadzie nie potwierdza łuk w t. 5 (por. początek następnej linii w Wf). W całości jednak notacja Wf może być myląca, co tłumaczy obecność ciągłego łuku w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KF

t. 15-16

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuk do t. 16 w A (→WfWa)

!!!   miniat: 4. miara 15 + 3 miary 16, tylko górna 5-linia, wycinek.               EZTU prawy koniec 14-15 + dokończenie i lewy koniec 16

Łuk do końca t. 15 w KF (→Wn)

EZnieU prawy koniec 14-15 + lewy koniec 16

..

Łuki w A są niewątpliwie rozdzielone po 1. nucie t. 16, podobnie jak 4 takty wcześniej. Notacja może być jednak myląca – końcowa, położona nad t. 15 część łuku jest bardzo słabo widoczna (kończący się atrament), a nowy łuk w t. 16 zaczyna się bardzo płasko. W rezultacie prawidłowe odczytanie zapisu wymaga jego starannej analizy, a spieszący się Fontana mógł źle ocenić moment rozdzielenia łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 17-18

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Ciągły łuk w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek od drobnych nutek do połowy taktu, tylko górna 5-linia.               EZTU = środkowy kawałek łuku

Rozdzielone łuki w KF (→Wn)

EZnieU prawy koniec + EZnieU1 lewy

..

Wersja KF (→Wn) to skutek błędnej lub nieprecyzyjnej notacji KF, w której t. 17 jest ostatni w linii, a łuk tylko nieznacznie wykracza poza szesnastkę des2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 19

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuk do końca taktu w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, od półnuty z kropką 19 do półnuty 20, tylko górna 5-linia.           EZnieU1 prawy koniec 

Łuk do t. 20 w A, możliwa interpretacja (→KFWn, →WfWa)

EZTU prawy koniec

..

Łuki A na przejściu do nowej linii są niejasne – koniec łuku w t. 19 sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza początek łuku w t. 20. Przy czym zarówno w t. 19, jak i 20 interpretacja nie jest oczywista – przeciągnięcie łuku poza kreskę taktową w t. 19 jest mniejsze niż linijkę wyżej czy niżej, a łuk w t. 20 zaczyna się wprawdzie po 1. nucie, ale jego płaski kształt sugeruje kontynuację. Podobne sytuacje występują przy przejściach do nowej linii w t. 12-13 i 21-22. Wypadają one jednak wewnątrz fraz, a końcówki łuków w t. 12 i 21 są tak sugestywne, że nie ma wątpliwości, iż chodzi o kontynuację łuków. Ponieważ w omawianym miejscu rozpoczyna się nowa fraza (por. łuk w t. 5), proponujemy dwie interpretacje A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku