mUltimate Chopin

op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 50-56

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Ciągły łuk w A

! miniat: wycinek, t. 7-13 (te puste, ale z łukiem), tylko dolna 5-linia z łukiem i numerami.
EZTU : prawy do końca 51 + 52-55 + lewy 56

2 łuki, w tym do końca t. 50 w KF (→Wn)

EZnieU: prawy do 50, bez łuku w następnej linijce i lewy w t. 56

3 łuki, w tym do t. 51 i do końca t. 54 w Wf (→Wa)

EZnieU1: prawy do 51 + 52-4 + lewy 56

2 łuki, w tym do t. 55, alternatywna propozycja redakcji

EZTU prawy do końca 51 + EZnieU : 52-54 + lewy od 56

3 łuki, w tym do t. 51 i 55, inna propozycja redakcji

EZnieU1 : prawy do końca 51 + lewy od 56 + EZnieU2 52-54
..

Takty te, choć w rękopisach niewypisane, są w A opatrzone łukiem obejmującym t. 48-58. Należy więc przyjąć, że łuk ten ma zastąpić łukowanie występujące w odpowiednich taktach za pierwszym razem (t. 34-40). Z kolei pominięcie tego łuku w KF nakazuje właśnie powtórzenie łukowania t. 34-40, co zrealizowano w Wn (wersja ta obciążona jest pomyłkowym pominięciem przez kopistę łuków w t. 35-39 = 51-55). Rozwiązanie polegające na powtórzeniu łukowania występującego za pierwszym razem przyjęto także w Wf (→Wa). Wersję tę, opartą na łukowaniu A odnoszącym się do realnie zapisanego tekstu t. 34-40, a nie pustych taktów, można traktować jako równorzędny wariant. Podobny charakter mają także dwie alternatywne propozycje redakcji – pierwsza oparta jest na wersji Wf, uwzględnia jednak bardziej prawdopodobną interpretację łuków A w t. 34-35 = 50-51, druga stanowi kompromis między wersją z trzema łukami a ciągłym łukiem A. Przesłanką dla powyższych propozycji jest budzący wątpliwości zakres łuku A w omawianych taktach, co stawia wiarygodność jego dosłownego odczytywania pod znakiem zapytania – patrz uwaga do t. 57-59.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 55

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Drobna ćwierćnuta w A (→Wf→Wa1)

!!!   miniat: wycinek, przednutka i cała nuta, tylko dolna 5-linia; tu Wf1.                    TGTU = przednut i łuk jak w t. 39

 w KF (→Wn) i Wa2

EZnieU jak w t. 39 (do zrobienia)
..

Tak jak w t. 39, którego omawiany takt jest w rękopisach dosłownym powtórzeniem, w tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wf→Wa1).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Fontany

t. 57-59

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuk do Dis-dis w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek od połowy t. 57 do połowy 59, tylko dolna 5-linia (w A ma być widać numery taktów, 14 i 15).
EZnieU prawy koniec

Łuk do t. 59 w A (interpretacja kon­tekstowa→Wf→Wa)

EZTU prawy koniec

Łuk do Ais-ais w KF (→Wn)

EZnieU1 prawy
..

Łuk wpisany w A pod t. 48-58 dochodzi mniej więcej do połowy tego ostatniego (takty te są tylko zamarkowane i nie zawierają nut). Po uwz­ględnieniu zawartości tego taktu otrzymujemy łuk do oktawy Dis-dis. Można wszakże wątpić, czy rzeczywiście taka była intencja Chopina. Niewykluczone bowiem, że kompozytor nie skonfrontował łuku z faktycznym tekstem partii l.r., a jedynie powtórzył znak z jednorodnej partii pr.r. Dlatego w tekście głównym proponujemy odpowiadający zapisowi analogicznych t. 41-43 łuk do t. 59. Odczytany dosłownie łuk A można uważać za wariant, natomiast jeszcze krótszy łuk KF (→Wn) jest powtórzeniem błędnego, niekompletnego łuku tych źródeł w analogicznych t. 41-43.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf

t. 58-59

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Koniec łuku w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.          

Łuk do końca t. 58 w Wf

EZnieU1

Łuk do t. 59 w KF (możliwa interpretacja→Wn)

EZnieU2

Łuk do końca t. 59 w Wa

EZTU
..

Łuk w A kończy się w t. 58, niedaleko początku taktu – trudno to dokładnie określić, bo jest to jeden z taktów zapisanych skrótowo, bez nut. Przyjmujemy, że dochodzi on do 1. akordu tego taktu. Jednak zarówno w KF, jak i w Wf zakończenie tego łuku zinterpretowano inaczej – w Wf doprowadzono go do końca taktu, a w KF jeszcze dalej (takt zamyka tam linijkę tekstu, a łuk sięga poza pięciolinię), co w Wn odtworzono jako łuk do 1. akordu t. 59. Biorąc pod uwagę, że zakończenie tego łuku jest w A najprawdopodobniej niedokładne – patrz poniżej, uwaga do łuku l.r. – obie te wersje można uważać za możliwe interpretacje zapisu A. W tekście głównym proponujemy jeszcze inne rozwiązanie, oparte na następujących, dodatkowych założeniach:

  • w analogicznych t. 42-43 łuk, który kończył się na ostatnim akordzie frazy (na początku t. 43, co odpowiada t. 59) został przez Chopina przedłużony do końca taktu i dalej;
  • w t. 60 wyraźnie zaczyna się nowy łuk, co ogranicza zasięg poprzedniego łuku.

Wersję tę wprowadzono również w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 58-59

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Bez staccata w A (→Wf,KF→Wn)

Kropki staccato w Wa
..

Pojawiający się w tych taktach w Wf po raz pierwszy skrótowy zapis powtarzanych ósemek jako półnut z tremolami ósemkowymi zmylił sztycharza Wa, który rozwinął skróty, ale zachował kropki będące częścią tego skrótu. W rezultacie Wa ma w tych taktach błędnie kropki staccato. W t. 59 do kropek dowolnie dodano jeszcze łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa