mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 7-10

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma w tych taktach żadnych znaków chromatycznych w partii pr.r. Brak krzyżyków w t. 7 i 9 to oczywista niedokładność (ostrzegawczy  w t. 10 formalnie nie jest niezbędny), gdyż w l.r. odpowiednie krzyżyki – podwyższające c1 na cis1 – są wpisane. Taki niekompletny zapis występował przypuszczalnie już w będącym podstawą tej kopii zaginionym autografie, gdyż wydaje się mało prawdopodobne, by kopista selektywnie pomijał znaki na górnej pięciolinii (patrz też t. 16-17).
Krzyżyka w t. 7 brakuje także w KF – widoczny znak wpisany został ołówkiem przez H. Scholtza, późniejszego właściciela KF. Oczywiste przeoczenie uzupełniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 8-11

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W t. 8, 10 i 11 widoczne są w A skreślenia w partii l.r., która została początkowo wpisana oktawę wyżej. 

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 9

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W A (→Wf1) nie ma  podwyższającego c1 na cis1 na początku 2. grupy szesnastek. Oczywiste przeoczenie Chopina poprawił Fontana w KF (→Wn) i Wf2 (→Wa). Znak znajduje się także w KFI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 14

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Akcent długi w KFI, odczyt dosłowny

!!!   miniat: Corel, tylko górna 5-linia, t. 14.                  EZnieU1

 w KFI (interpretacja kontekstowa) i Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Bez znaku w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)
..

Nie jest jasne, jak należy interpretować znak  w KFI. Skrótowy zapis partii l.r. i maniera pisania całych nut mniej więcej na środku taktu powodują, że można w nim widzieć zarówno całotaktowe widełki  (znak rozpoczyna się pod sekstą d2-h2, czyli de facto na począku taktu, a kończy blisko końca taktu), jak i akcent długi (ma odpowiednią długość i umiejscowienie względem seksty). Podobny problem występuje zresztą już w analogicznym t. 5, w którym jed­nak znak wpisany w A traktujemy jako wska­zów­kę, jak rozstrzygnąć tę wątpliwość. W omawia­nym takcie podajemy obie możliwości, gdyż brak znaku w A nie pozwala na bezpośrednie poparcie żadnej z nich, a i znak w KFI jest tu nieco krót­szy niż w t. 5.
W Wn2 dodano całotaktowe widełki  z pew­nością przez analogię do t. 5.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 16-17

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma w tych taktach kasowników obniżających fis2 na f2. Jest to z pewnością niedokładność zapisu – patrz komentarz do t. 18-22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji