W t. 8, 10 i 11 widoczne są w A skreślenia w partii l.r., która została początkowo wpisana oktawę wyżej. Można by stąd wyciągnąć wniosek, że Chopin wahał się, w którym rejestrze umieścić figurację opartą na akordzie D-dur i dwukrotnie zmieniał zdanie w tej kwestii – zaczął od niższej pozycji, co jest poświadczone w KFI, następnie w A przeniósł szesnastki oktawę wyżej, by ostatecznie powrócić do pierwotnej koncepcji. Możliwe są wszakże i inne scenariusze:
- pierwsza wpisana w A wersja mogła być pierwotna – Chopin mógł ją omyłkowo przepisać z jakiegoś, niezachowanego szkicu, mimo że już był zdecydowany na niższy rejestr (KFI);
- niewykluczone również, że nie było innej wersji, a początkowy zapis A jest po prostu pomyłką. Na możliwość tę wskazuje ostatnia nuta skreślonej wersji t. 8, h, które stworzyłoby melodyczne połączenie z a, ale nie jest uzasadnione przy połączeniu z A. Pomyłki polegające na zapisie w niewłaściwej oktawie zdarzały się Chopinowi przy zmianach kluczy, np. w Scherzu cis op. 39, t. 345-347, a także Balladzie g op. 23, t. 159-160.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Skreślenia A
notacja: Wysokość